بابلرود هم دارد به خاک سیاه می نشیند - پرسینا بلاگ

سالهاست که ساکنین و کسبه منطقه پل تاریخی محمد حسن خان بابل از بوی بد در کنار رودخانه بابلرود در اثر تخلیه شیرابه های سکوی زباله شهرداری و فاضلاب های خانگی رنج می برند، شیرابه هایی که چندین سال به صورت نهر آبی بطور مداوم فعال است و در دل بابلرود سرازیر می گردد.

محمودی یکی از اهالی منطقه می گوید: تا 20 سال قبل نه تنها از آب این رودخانه برای شنا و ماهی گیری استفاده می کردیم بلکه مادران ما هم برای شستن لباس از همین آب استفاده می کردند، اما امروزه نمی توانیم حتی از 10 متری این رودخانه تردد کنیم.

او روز هایی را به خاطر می آورد که در نیزار های این رودخانه قوها، مرغابی ها و ابچلیک ها زندگی می کردند و می گوید: آلودگی های ناشی از ورود فاضلاب ها و شیرابه های ناشی از دفن پسماند ها به این رودخانه مرگ ماهیان را بدنبال داشته است و ماهیگیری در این رودخانه را به خاطره سال های دور تبدیل نموده است.

حسن پور یکی از بازاریان منطقه است که در کنار پل محمدحسن خان مغازه دارد و می گوید: روزانه چندین کامیون فاضلاب های خانگی و حتی انسانی را در نهر های منتهی به بابلرود خالی می نمایند.

او می گوید: این نهر ها قبلا به عنوان نهر های کشاورزی برای انتقال آب به اراضی منطقه استفاده می شد، اما تخلیه فاضلاب ها باعث شده این نهر های کشاورزی اکنون به جوی های فاضلاب تبدیل شوند.

این شهروند بابلی می گوید: ورود فاضلاب های خانگی و انسانی به رودخانه معضلی زشت، اما از آن بدتر این است که انگار کسی مسؤولیت این فاجعه را قبول نمی نماید تا این رودخانه که روزی حیات شهر به آن وابسته بود هر روز به مرگ نزدیک تر گردد.

بابلرود یا رود بابل یا باوُل رود، با حدود 88 کیلومتر طول و آورد سالانه 560 میلیون متر مکعب یکی از بزرگ ترین رودخانه های مازندران و به گفته بعضی های یکی از آلوده ترین رودخانه ها است، این رود از ترکیب سه رودخانه آذررود، کارسنگ رود و اسکلیم رود در سد البرز به وجود می آید و پس از گذر از شهرستان های سوادکوه شمالی، بابل و بابلسر به دریای خزر می ریزد.

دفع نادرست فاضلاب ها، شیرابه هایی که از سکوی انتقال زباله به داخل رودخانه بابلرود جاری می گردد و راهنمایی فاضلاب های خانگی به این رودخانه خصوصا در فصول بهار و تابستان که آب این رودخانه کاهش می یاید باعث آلودگی زیست محیطی میکروبی و تهدید آبزیان شده است.

حیدرپور رئیس اداره محیط زیست شهرستان بابل می گوید: از ابتدای پل محمدحسن خان تا میدان مادر حدود 25 لوله فاضلاب وارد رودخانه می گردد که پیگیری شدیم و معین شدیم بعضی ها را شهرداری برای جمع آوری آب های سطحی احداث نموده است، اما مشاهده می گردد که از داخل بسیاری از این لوله های فاضلاب بیرون می آید.

او می گوید: برای ساماندهی به این اوضاع به اداره آب و فاضلاب و شهرداری بابل می گویم، اما آن ها اعلام می نمایند مربوط به آن ها نیست و ما هم نمی دانیم مدیریت فاضلاب های خانگی و فاضلاب های شهری مربوط به کدام اداره و دستگاه اجرایی است.

حیدرپور اضافه نمود: سطح آب های زیرزمینی در بابل بالا است و متاسفانه برای مدیریت فاضلاب های خانگی در مجتمع های مسکونی هم با مشکل روبرو هستیم به گونه ای که عمق چاه های فاضلاب متناسب با ظرفیت مجتمع مسکونی نیست و به همین علت در بعضی موارد فاضلاب ها در جوی های آب شهری می ریزند.

رئیس اداره محیط زیست شهرستان بابل گفت: بیشتر جوی های شهری بابل به فاضلاب آلوده هستند، آلودگی هایی که به همراه آب های سطحی به رودخانه بابلرود منتقل می شوند.

حیات روخانه بابلرود را چند عامل تهدید می نماید، آلودگی شهری و خانگی که می گویند بیش از صد مجرای تخلیه فاضلاب خانگی و شهری از پل موزیرج تا مصب رودخانه وجود دارد، فاضلاب های ناشی از فعالیت های صنعتی مانند واحد های موزاییک سازی، سنگ بری ها و کارگاه های سرویس خودرو و کارواش ها که با فاضلاب های آن ها با خاصیت اسیدی و قلیایی خورندگی بیشتری نیز دارند و آلودگی های کشاورزی ناشی از استفاده از سموم و کود که به وسیله چندین کانال در محدوده های پل موزیرج تا پل بابلسر وارد رودخانه بابلرود می گردد و اخیرا نیز شیرابه های ایستگاه انتقال زباله شهری بابل.

پورچالی رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر بابل می گوید: معضل ورود شیرابه به رودخانه بابلرود از همان زمانی که این مکان برای سکوی زباله شهرداری انتخاب شده بود وجود داشت و متاسفانه تصفیه خانه ای که از قبل طراحی شده بود به علت اختلافات میان شهرداری و پیمانکار به مرحله اجرا نرسید و بعضی ناهماهنگی ها مانع از اجرای طرح تصفیه خانه شد.

او می گوید: مشکل دیگر تزریق اعتبارات قطره چکانی برای اجرای طرح های مدیریت فاضلاب های خانگی و شهری است که به علت زمان بر بودن و کم بودن این اعتبارات بعضی طرح ها مانند تکمیل شبکه فاضلاب شهری نیز به کندی پیش می رود.

پورچالی ادامه داد: با یاری دانشگاه نوشیروانی بابل مشکل شیرابه های منطقه انجیلسی تا حدودی رفع شده است و روزانه 40 مترمکعب از شیرابه های این منطقه تصفیه می گردد که می توان همین طرح را درباره سکوی زباله نیز اجرا کرد.

رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر بابل به مشکل دیگری نیز در این رابطه اشاره نمود و گفت: هرگونه مزایده یا مناقصه برای اجرای طرح باید در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت یا توکن ثبت گردد، اما دانشگاه نوشیروانی شرایط حضور در این سامانه را ندارد که بتوان از ظرفیت علمی این دانشگاه برای حل مشکل شیرابه های سکوی زباله استفاده کرد.

او ادامه داد: حل بعضی مسائل با هماهنگی بین دستگاهی قابل اجرا است که معمولا به سختی اتفاق می افتد.

بابل رود که روزگاری نماد اصلی شهر بابل بود و با نام این شهر هم گره خورده است، این روز ها حال خوبی ندارد شاید بخاطر اینکه بعضی ها می خواهند با ریختن فاضلاب های انسانی و خانگی و کشاورزی مشکل خود را به آسان ترین شکل ممکن حل نمایند و بعضی ها نیز همچنان می خواهند نظاره گر تخلفات زیست محیطی باشند بی خیال مرگ رودخانه و بوی تعّفن آوری که سال هاست اهالی منطقه را به ستوه آورده است

خبرنگاران مازندران ساری