مصائب شناگری با 6 مدال طلا - پرسینا بلاگ

به گزاش خبرنگاران ، روزنامه خبرنگاران نوشت: او مجموعا با شش طلا و یک نقره از جاکارتا به کشور بازگشت و البته در رنکینگ کاروان کشورمان هم تأثیر گذاشت. ایزدیار مدت ها مورد توجه رسانه و مردم بود تا جایی که لقب ارتش یک نفره هم گرفت. در روزهایی که شاهین پر انرژی، شاد و سرخوش از زندگی طلایی اش مهمان روزنامه ها، خبرگزاری ها و رادیو و تلویزیون می شد، به جام جم آمد و ما هم گپی اختصاصی با او داشتیم که طی آن از جاکارتا، قبل بازی ها و برنامه های آینده خود گفت. از آن موقع دو سال گذشته و یکی از اولین فضاهای ورزشی که کرونا به تعطیلی کشانده، استخرها هستند که به تازگی و با برطرف محدودیت، بازگشایی آنها اجرا شده است. این محدودیت ها بسکمک از ورزشکاران را محروم نموده که یکی از آنها شاهین است و ما هم به همین بهانه، دوباره با شناگری تماس گرفتیم که ماهر است البته به شرط وجود آب، امکانات و حمایت.

از اوضاع و احوال قهرمان آسیا در روزگار کرونا و تعطیلی استخرها چه خبر؟

چند ماه تعطیلی، اتفاق بسیار بدی بود. دوری از آب، روح و جسمم را خسته کرد و اثر مستقیم منفی داشت. آمادگی بدنی و وزنم هم تحت تأثیر نهاده شد. اخیرا با هماهنگی و پیگیری آقای اقبالی، رئیس انجمن شنای جانبازان و معلولین، در استخر مجموعه آزادی به من سئانس و نوبت داده اند و هر روز صبح تمرین دارم. اوضاع کمی بهتر شده اما هنوز به 40 درصد آمادگی هم نرسیده ام.

قبلا در مشهد تمرین می کردی و مربی ات تهران نبود.

بله، من در آزادی مربی ندارم و تنهایی تمرین می کنم. بازگشایی استخرها در مشهد هم از حدود دو هفته پیش بود. اگر بتوانم دوباره هزینه های زندگی مستقل و ورزش در آنجا را تأمین کنم به مشهد برمی گردم و تمریناتم را با مهدی ضیایی از سر می گیرم.

در گروه حمایتی کمیته ملی پارالمپیک قرار نداری؟

من سهمیه توکیو ندارم و کمیته ملی پارالمپیک از ورزشکاران دارای سهمیه شانس مدال طلا، نقره یا برنز حمایت می نماید.

برای مدال های جاکارتا حقوق هم می گیری؟

به مدال پاراآسیایی فقط پاداش می دهند. برای مدال آوران دارای معلولیت آسیا، حقوقی در کار نیست.

بعد از جاکارتا، اگر در رقابت های قهرمانی دنیا لندن، به فینال رسیده بودی و روی سکو می رفتی، اوضاع فرق می کرد، احتمالا الان درفهرست مسافران توکیو بودی.

بله حتما. من در مشهد تمرین می کردم اما یک اشتباه داشتم. مربی ام را تغییر دادم و حدود هشت ماه با مربی دیگری که شناختی از من و شرایط جسمی ام نداشت کار کردم و در رقابت های قهرمانی دنیا خودم نبودم. اگر همان رکورد قورباغه ام در پارالمپیک ریو را زده بودم حتما روی سکوی سومی می رفتم و حالا همه چیز فرق می کرد.

دو سال پیش که با مدال هایت به دفتر روزنامه آمدی، گفتی توقع همه بالا رفته، وظیفه ام سنگین است و مردم دیگر با فینال رفتنم هم راضی نمی شوند.

بله. واقعا این طور است. توقع خودم، مسؤولان و مردم بالاتر رفت. بعد از پاراآسیایی جاکارتا و آن مدال ها انگیزه ام برای ادامه بسیار قوی بود ولی نتیجه لندن را با 80 درصد اشتباه شخصی از دست دادم. وقتی برگشتم، برای جبران اشتباهم دوباره با مربی ام آغاز کردم.

در شرایط حرفه ای؛ تمرین، تغذیه، روان شناس، خواب و همه چیز تحت کنترل ما بود. با تجربه و درسی که از قهرمانی دنیا گرفتم یقین داشتم در اعزام بعدی پیروز خواهم شد. اما اعلام کردند شنا نماینده ای در پارالمپیک نخواهد داشت. خبر خوبی نبود. انگیزه ام کم شد. این توقع ها از مدال آوران دارای معلولیت همواره به حدی است که حتما باید در محاسبات شانس مدال داشته باشی در غیر این صورت حذف می شوی. مدام با خودم کلنجار می رفتم تا ناامید نباشم که کرونا آمد و کلا زندگی را تغییر داد!

حالا با تجربه 6 طلای آسیا، سکوی دنیای و پارالمپیکی که از دست رفته و هزینه های ورزش قهرمانی، برنامه بعدی شاهین ایزدیار چیست؟

گرچه با کرونا و گرانی ها، پیش بینی و برنامه ریزی سخت شده است اما دوباره دارم خودم را جمع و جور می کنم. می دانم فعلا روی هیچ کمکی هم نمی توانم حساب کنم. هدف کوتاه مدتم رقابت های پاراآسیایی 2022 هانگژو است و البته خودم را در پاریس هم می بینم. تلاشم را خواهم کرد. امیدوارم به کمک خدا این جهت را به خوبی طی کنم.

ماجرای بچه های جادویی

من در کودکی وقتی تفاوت ظاهری ام را درک کردم، با پذیرش آن مشکل داشتم. در هر محیط جدیدی مثل مهدکودک، مدرسه، کلاس زبان و استخر خجالت می کشیدم و حتی گاهی دستم را در جیبم پنهان می کردم و اگر حمایت ها و برخورد مثبت خانواده نبود پذیرش تفاوت اندامم دیرتر و سخت تر انجام می شد. بعد از جاکارتا بسکمک از خانواده هایی که فرزند دارای معلولیت داشتند به من پیغام می دادند و از نگرانی در خصوص آینده می گفتند. من صفحه ای در اینستاگرام ایجاد کردم و در آن فیلم های کوتاهی از زندگی روزمره خودم و سایر دوستان ملی پوش کودک و نوجوان منتشر کردم. به نظرم فرهنگ سازی و آگاهی برای خانواده هایی که شرایط مشابه دارند بسیار ضروری است. به وسیله فضای مجازی با خانواده ای آشنا شدم که نوزادشان را به دلیل تفاوت اندام ظاهری و جزئی بعد از تولد، از دیگران پنهان نموده بودند. من و پدر و مادرم با این خانواده خیلی صحبت کردیم و حالا همه چیز برای آنها فرق نموده است. بچه های جادویی راه انتقال تجربه و آگاهی به افرادی است که نگران محدودیت های جسمی هستند و ماجراهای آن از فضای مجازی به واقعیت کشیده می گردد.

آرزو قنبری - گروه ورزش / روزنامه خبرنگاران

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت