امکان تولید خودروهای سبک تر با فولاد پیشرفته نانوساختار - پرسینا بلاگ

به دلیل مصرف سوخت بالا، مسائل زیست محیطی و همچنین تلاش در راستای تولید قطعات، محصولات و ماشین آلات تولیدی سبک و ایمن، یکی از نیازهای مهم صنعت، تولید فلزات با استحکام بالاتر است. در این راستا فولاد به دلیل قیمت پایین، مقاومت به خوردگی، خواص مکانیکی مطلوب و در برخی موارد شکل پذیری و جوش پذیری ساده، بیشتر مورد توجه صنعتگران و پژوهشگران قرار گرفته است.

محسن عسکری پیکانی، دانش آموخته دانشگاه درباره طرح خود که آن را در قالب رساله دکتری خود ارائه کرده است، اظهار کرد: در این طرح هدف، تولید فولادهای با استحکام و شکل پذیری بالا با استفاده از فناوری نانو بود، به گونه ای که روش تولید آن کاملاً مشابه روش مرسوم تولید صنعتی فولاد باشد.

وی با تأکید بر هدف تولید فولاد نانوساختار با روش های مرسوم به قصد تولید قطعات و تجهیزات سبک، گفت: فولادهای تولیدی با استفاده از ذرات ثانویه نانوساختار با توزیع بسیار همگن و یکنواخت موجب افزایش هم زمان استحکام و ازدیاد طول بوده است و این خواص مکانیکی مطلوب به گونه ای است که می توان گفت نسل چهارم فولادهای با استحکام و ازدیاد طول بالا به دنیا معرفی شده است. محدوده استحکام نمونه ها از 700 تا 2100 مگاپاسکال و محدوده ازدیاد طول از 20 تا 92 درصد بوده است.

در این پروژه پس از ریخته گری نمونه در قالب، عملیات حرارتی در محدوده دمایی نسبتاً بالا به مدت 2 ساعت و در تعدادی از نمونه ها، بازپخت ثانویه در 700 درجه سانتی گراد به مدت 20 دقیقه انجام شد. به منظور بهبود خواص مکانیکی نمونه ها، از فرآیندهای تکمیلی نورد گرم و همچنین عملیات حرارتی استفاده شده است.

عسکری در ادامه گفت: کاربرد نتایج طرح حاضر در صنایع خودروسازی، کشتی سازی، لوازم خانگی و صنایع نظامی برای ساخت بدنه نازک و سبک ولی مستحکم تجهیزات است.

مجری طرح با اشاره به توجیه بسیار بالای اقتصادی فولاد در ایران، گفت: در حال حاضر در مرحله جذب سرمایه گذار به منظور ثبت اختراع در کشورهای پیشرفته تولیدکننده فولاد هستیم که با موفقیت هایی روبه رو بوده است، همچنین همکاری دانشگاهی با یکی از دانشگاه های کشور استرالیا اجرا شده است.

وی اضافه نمود: مرحله بعدی تلاش در راستای فروش دانش و یا تولید از طریق مشارکت با شرکت تولیدکننده مطرح است که مذاکراتی نیز در این رابطه اجرا شده است. طرح به صورت تولید نیمه صنعتی با تجهیزات موجود بررسی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است و جهت تولید صنعتی نیاز به حمایت یکی از صنایع فولاد آلیاژی ایران دارد.

نتایج این طرح که به همت محسن عسکری پیکانی، دانش آموخته دانشگاه، دکتر حمیدرضا شاهوردی و دکتر رضا میراسمعیلی از اعضای هیأت علمی دانشگاه اجرا شده است، در مجله Materials Science and Engineering:A با ضریب تأثیر 4.081 به چاپ رسیده است.