روستای ماولینونگ هند، تمیزترین روستای آسیا - پرسینا بلاگ

روستای ماولینونگ (Mawlynnong)، در شمال شرقی هند واقع شده است و به لطف زندگی روستایی، باغ های سرسبز و پاکیزگی مثال زدنی توانسته گردشگران زیادی را جذب خود کند.

این روستا در شرق تپه های خاسی از استان مگالایا و در امتداد مرز بنگلادش قرار گرفته و 500 نفر ساکن آن هستند که در طول فصول گردشگری به روزی صدها گردشگر افزایش می یابد.

شهرهای بزرگ هند مانند دهلی، بمبئی و کلکته با بحران زباله روبه رو هستند و به همین دلیل نخست وزیر هند، نارندرا مودی، از این روستای بکر و طبیعی به عنوان الگویی الهام بخش برای سایر نقاط کشور یاد کرده است. او می گوید:

خیلی شادمان شدم وقتی فهمیدم روستایی در مگالایا وجود دارد که مردمش با همه وجود و مشتاقانه، سال ها آن را تمیز نگه داشته اند. به نظر می رسد تمیز نگه داشتن روستا به عادتی برای ساکنان آن تبدیل شده است.

به همین دلیل می توان این روستا را به عنوان نمونه ای از تلاش دسته جمعی برای پاکیزه کردن روستا تلقی کرد و از آن برای ارتقای کمپین ماموریت پاکیزگی هند استفاده کرد که به منظور پاکیزگی کشور تا سال 2019 به مناسبت صد و پنجاهمین سالروز تولد مهاتما گاندی (از طرفداران پاکیزگی و بهداشت در هند) به راه افتاده است. افزایش استفاده از توالت در منطقه ها روستایی هندوستان، یکی از اهداف این کمپین به شمار می رود، درست همانند روستای ماولینونگ که در خانه هر روستایی یک توالت وجود دارد و اهمیت پاکیزگی عمیقا در فرهنگ روستا جا افتاده است و در همه جا و همه کس دیده می شود. کل روستا تقریبا از انرژی پاک و عمدتا انرژی خورشیدی استفاده می کنند و گروهی از باغبانان به رسیدگی و نگهداری از گل ها و گیاهان زیبای کنار جاده ها و کوچه ها می پردازند.

این روستا در سال 2004 تیتر خبرها شد، چراکه مجله دیسکاور در مقاله ای این روستا را به عنوان تمیزترین روستای آسیا معرفی کرد. در این مقاله آمده بود که درختچه های بامبو و جارو در دو طرف خیابان ها رشد کرده اند و به نقل از یکی از ساکنان روستا گفته بود که این روستا از 14 سال قبل عاری از پلاستیک است. علاوه بر این، سنت باغداری نسل به نسل در این روستا منتقل می شود.

در حال حاضر این روستا با مزایا و معایب گردشگری دست به گریبان است و در عین حال برای حفظ ماهیت روستا که عامل اصلی جذب گردشگر بوده است تلاش می کند. اعضای شورای روستا و گروه های دیگر گرد هم آمده اند تا به معضل هجوم گردشگران رسیدگی کنند و راهکارهایی برای این منظور پیدا کردند که می توان به قرار دادن سطل های زباله از جنس بامبو در هر گوشه خیابان، جارو کردن روزانه خیابان ها با کمک روستائیان، کمپوست زباله ها و استفاده از آن در کشاورزی روستا اشاره کرد. در این روستا ساخت خانه های بیش از دو طبقه ممنوع شده است تا خدشه ای به چشم انداز روستا وارد نشود.

منحصر به فرد نگه داشتن روستا اهمیت زیادی برای اهالی آن دارد و از آنجا که قانون، امکان احداث تفرجگاه در این مکان را بسیار سخت کرده است، کنترل تراکم و گردشگری محلی در اختیار شورای روستا واقع شده است.

باغبانی بخش جدایی ناپذیر از سنت روستا به شمار می رود و گردشگران در بدو ورود به روستا با تابلوی به ماولینونگ (باغ خود خدا) خوش آمدید روبرو می شوند. مردم روستا اکثرا مسیحی هستند و سالیان سال است که در خانه هر یک از آن ها باغ های شخصی زیبایی وجود دارد.

قدیمی ترین خانه روستا در دهه 1940 ساخته شد؛ اما طبق گفته ساکنان روستا، از دهه 1900 مردم به این مکان آمده اند اما اثری از خانه های آن زمان باقی نمانده است. هنگامی که جاده مواصلاتی روستا در سال 2000 احداث و امکان گردشگری فراهم شد، برخی از مردم روستا درباره حضور گردشگران مردد بودند. به هر حال تغییر روستا و از دست رفتن سنت های قدیمی از تبعات آن بود. مردم به لطف افزایش بازدیدکننده توانستند درآمد بیشتری کسب کنند و همین عامل باعث تغییر نگرش آن ها و نابودی بسکمک از جذابیت های روستا شد.

در هر صورت به خاطر توجهات مجلات مسافرتی و نخست وزیرهای کشور و افزایش امکان سودآوری بیشتر، تمایل مردم برای افتتاح مهمان خانه در این روستا افزایش یافته است. یکی از خانواده های روستایی با احداث یک چای خانه، از هر گردشگری بابت تماشای چشم انداز ها بنگلادش، حدود 50 سنت درآمد دارد. به گفته مدیر آن، گاهی اوقات تعداد گردشگران به 100 نفر در روز می رسد که منجر به درآمد مضاعف برای خانواده اش می شود.

یکی از زنان خانه دار روستا وقتی برای اولین بار با حضور گردشگران روبرو شد، در حد خیلی محدود برای آن ها غذا درست می کرد و حالا 30 کارگر دارد و رستورانش هفت روز هفته برای شام و ناهار همیشه پر است.

یکی از اعضای شورای روستا می گوید:

ساکنان روستا با کاشتن گل باعث زیبایی روستا شده اند. حالا که لقب تمیزترین روستای آسیا را از آن خود کرده ایم، می توانیم آنقدر تلاش کنیم تا یک روز به تمیزترین روستای دنیا تبدیل شویم. مردم به شدت روحیه همکاری و خدمت دارند و به محض اینکه از آن ها درخواستی می کنیم، داوطلب هستند و اگر چنین مردمی نداشتیم قطعا قادر به ساخت این روستای تمیز نبودیم.