عوارض روانی گذاشتن لایو در اینستاگرام - پرسینا بلاگ

نکته قابل توجه در این خصوص، تشکر سارق از آن ها بابت پخش زنده اینستاگرام بود! اما جدای از مسائل امنیتی چنین برنامه هایی، این قابلیت مسائل دیگری نیز می تواند ایجاد کند. پیش از پرداختن به عوارض و مسائل این موضوع، نگاهی انداخته ایم به دلایل محبوبیت استفاده از پخش زنده و از دلایل روانی محبوبیت بالا و استفاده افراطی از آن صحبت کرده ایم.

محبوبیت به واسطه سادگی کار

برای بسکمک از کاربران حرفه ای اینستاگرام، گذاشتن پست دشوارترین بخش کار است؛ این که عکس مناسبی پیدا کنند و کپشن مناسبی بنویسند. در رتبه بعدی، اما استوری است؛ گزینه ای که کپشن نویسی چندانی ندارد، اما استوری هم محدودیت های خاص خود را دارد. خود فرایند انتخاب کردن عکس و ویدئو می تواند وقت زیادی را در این بین از فرد بگیرد. اما گزینه پخش زنده یا لایو، بخش زیادی از این محدودیت ها را ندارد و همین به جذابیت آن دامن زده است. جدای از آسانی فرایند کار، پخش زنده می تواند با هدف قرار دادن تعدادی از نیاز های روانی ما نوعی رضایت روانی به دنبال داشته باشد. هر چند این رضایت روانی در بسکمک از موارد پایدار نیست و در کوتاه زمانی جایش را به هیجاناتی ناخوشایند می دهد.

راهی ساده برای جلب توجه

اول این که به دنبال توجه دیگری بودن، نه عجیب است و نه غیرطبیعی، اصلا این کاری است که همه ما هر روزه انجام می دهیم. ما انتظار توجه کردن، از دیگران داریم و البته به دیگران نیز توجه می کنیم؛ یک جور معامله دو طرفه. برای برخی افراد این دیده شدن با کمترین زحمت در پخش زنده اینستاگرام جذابیت اصلی است. البته که گاهی این دیده شدن چنان اهمیتی پیدا می کند که فرد حاضر است با نمایش برخی رفتار های منفی این توجه را دریافت کند.

به دنبال کسب احساس ارزشمندی

همه ما در طول زندگی این سوال را از خودمان می کنیم که جایگاه من در این زندگی چیست. انگار به دنبال این هستیم که بدانیم آیا برای دیگران مهم هستیم یا نه. پخش زنده اینستاگرام را می توانیم یکی از ابزار های دردسترسی بدانیم که این تصور مهم بودن و احساس ارزشمندی ناشی از آن را می تواند تقویت کند. این موضوع به ویژه وقتی افراد از سوی دیگران مورد تمجید و تشویق قرار می گیرند، تشدید می شود.

راهی برای نمایش قدرت

همه ما وقتی می توانیم بر دنیای اطراف خود تاثیر بگذاریم، احساس قدرت می کنیم و از آن لذت می بریم. حالا به مدد شبکه های اجتماعی می توانیم نه فقط در اطراف خود که تا کیلومتر ها آن طرف تر نیز موثر باشیم و از این طریق احساس قدرت کنیم. معرفی کتاب، موزه، مکان های دیدنی و البته محصولات مصرفی، از جمله روش هایی است که افراد به مدد آن ها احساس موثر بودن و قدرتمند بودن می کنند.

راهی برای احساس مفید بودن

استفاده از فرصت پخش زنده برای آموزش دادن، یکی دیگر از استفاده های رایج از این قابلیت است. این کار می تواند به افراد کمک کند تا احساس کنند مفید هستند. البته اگر اهل فضای مجازی باشید، شاید به چشم شما هم آمده باشد که بسکمک از افرادی که از این قابلیت برای آموزش استفاده می کنند، بعد از مدتی به دلیل آنچه مورد استقبال واقع نشدن می نامند، فعالیت خود را به این شکل کاهش می دهند. اما آیا فقط این گروه از افراد بعد از مدتی استفاده از اینستاگرام، دچار دلسردی می شوند یا در گروه های دیگر هم شاهد چنین موضوعی هستیم؟

رضایتی که زود به عرق سرد می نشیند

ما از طریق اینستاگرام توجه دریافت می کنیم، اما تعلق خاطر دو طرفه را تجربه نمی کنیم. برای همین هم بسکمک از افراد (به ویژه افرادی که در صفحه خود تبلیغی نداشته و درآمد کسب نمی کنند) بعد از مدتی استفاده از این بستر، خسته می شوند و تصمیم می گیرند برای مدتی هم که شده بین خود و این فضا فاصله بیندازند. چرا که دریافت توجه سطحی کوتاه مدت، رضایت روانی عمیقی ایجاد نمی کند.

محدودیت پخش زنده به واسطه مسائل ذخیره کردن آن، در این زمینه حتی بیشتر بوده و رضایتی که از آن حاصل می شود، می تواند حتی گذراتر از گذاشتن پست باشد. در ضمنً کسب احساس ارزشمندی با کمک اینستاگرام در بسکمک از مواقع پایدار نیست. البته باید اذعان کنیم افرادی که این گونه سرخورده می شوند، گروه خوش عاقبت کار هستند؛ چرا که این موضوع به آن ها این فرصت را می دهد تا بتوانند به دنبال روش کارآمدتری برای کسب احساس ارزشمندی باشند.

کاهش مخاطبان پخش زنده یکی از مهم ترین عوامل ایجاد چنین سرخوردگی است. شاید باید راضی باشیم که مصرف اعتبار اینترنت افراد برای تماشای پخش های زنده بالاست و همین کمک می کند تا افراد کمی حساب شده تر در این زمینه حرکت کنند و با تماشا نکردن هر پخش زنده ای به افراد فعال بازخورد ندهند! البته گاهی اوقات کسب احساس ارزشمندی در اینستاگرام پایدارتر است و برای مدت زمان طولانی تری ممکن است فرد از آن احساس رضایت کند.

در واقع افرادی که به مدد استفاده از این شبکه اجتماعی؛ حالات خودشیفتگی در آن ها تشدید می شود، احساس ارزشمندی طولانی تری را هم از این طریق کسب می کنند. اما این احساس ارزشمندی بسیار شکننده است. برای همین هم این گروه از افراد ناچارند با طلبکاری یا مظلوم نمایی مخاطب را ناچار از دادن بازخورد مثبت و تقویت احساس ارزشمندی شکننده خود کنند.