نگاه نگران به حال ناخوش دارو - پرسینا بلاگ

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران،توییت اخیر آقای محمد جواد ظریف درباره تحریم های دارویی آمریکا علیه ایران پیام مهمی داشت؛ اینکه رسانه های آمریکا برخلاف دولتمردان شان، به تحریم های دارویی ایران معترف اند. نایب رییس انجمن داروسازان می گوید: با وجود اینکه 97 درصد از داروها تولید داخل است، مواد اولیه 40درصد از آن ها وارداتی است. همچنین، 3درصد باقی مانده که در حال حاضر قادر به تولید آن نیستیم، داروی بیماران مبتلا به بیماران صعب العلاج است. باوجوداین، آقای پوربافرانی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس می گوید: اگرچه در ایران تحریم هستیم، وزارت بهداشت روش هایی برای واردات داروهای مورجهانز به کشور در پیش گرفته است.

تحریم آمریکا علیه ایران درزمینه کالاهای اساسی موضوع تازه ای نیست و پیش از این نیز، بارها به طرق مختلف این مسأله اثبات شده است. دولت وقت آمریکا هرگز زیر بار این موضوع نرفته است؛ اما رسانه های غربی بارها در این باره نوشته اند. تحریم های شدید بانکی و تهدید ثانویه شرکت هایی که با ایران همکاری می کنند، تقریبا همکاری شرکت های دارویی را با ایران ناممکن کرده است. قبلا نیز نیویورک تایمز در این باره گزارش هایی منتشر کرده که نشان می دهد آمریکا به شدیدترین شکل ممکن دارو و غذا را برای ایران تحریم کرده است.

در روزهای اخیز نیز، دکتر محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران، در صفحه توییتر خود از تأثیر تروریسم اقتصادی بر زندگی بیماران ایرانی خبر داد. ظریف با اشاره به گزارش فایلی پبس باردیگر به تحریم های دارویی علیه ایران اعتراض کرده است. ماه گذشته، وزارت امورخارجه ایالات متحده آمریکا ویدئویی خطاب به مردم ایران منتشر کرد که در آن برایان هوک، یکی از مقام های دولت ترامپ، ادعا می کند این خیال پردازی است که تحریم ها دسترسی ایران به دارو را هدف قرار داده است. آمریکا از همان ابتدا هم ادعا می کرد کالاهایی نظیر دارو، غذا و تجهیزات پزشکی را تحریم نکرده است؛ اما کمبود و نایاب شدن برخی داروها در کشور و همکاری نکردن شرکت های اروپایی به بهانه تحریم های بانکی با ایران و گزارش هایی که برخی رسانه های اروپایی و آمریکایی منتشر می کنند، نشان می دهد ایران در تحریم های شدید دارویی به سر می برد.با وجود اینکه به طور میانگین 96 درصد داروی مورجهانز بیماران در ایران تولید می شود، در بازار 5، 4 میلیارددلاری دارو در ایران، سهم شرکت های داخلی از این بازار 70 درصد است. در سال 1397 نیز، 97درصد اقلام دارویی مصرف شده تولید داخل بوده و 67درصد از ماده مؤثر دارویی (APIs) استفاده شده برای تولید داروها در داخل کشور تولید شده است و برای تأمین 33 درصد از مواد اولیه داروها به واردات متوسل می شویم. این مسأله باعث شده است ایران در تهیه بسیاری از اقلام دارویی با مشکل روبرو شود. برای تولید برخی داروها به 15 ماده مختلف از تولیدکنندگان گوناگون در کشورهای مختلف نیاز است که نبود حتی یک ماده می تواند به طورکلی روند تولید دارو را متوقف کند. تأثیر تحریم ها در بازار دارویی ایران از این هم جدی تر است و شرکت های دارویی حتی در تأمین کاغذ برای بسته بندی هم دچار مشکل شده اند و هنگامی که قیمت این اقلام جانبی افزایش یابد و روی قیمت نهایی دارو تأثیر بگذارد، خود به خود دسترسی برخی بیماران به آن داروها کم می شود.

بیماران در تنگنا هستند

علی فاطمی، نایب رییس انجمن داروسازان ایران،گفت: چیزی که روی کاغذ می آید، می گوید دارو تحریم نیست؛ اما عملا این گونه نیست. متأسفانه به دلیل تحریم ها امکان مبادلات بانکی به حداقل رسیده است و شرکت هایی که بخواهند به ایران دارو بفروشند، به همین دلیل امکان همکاری با ما را ندارند. وی ادامه داد: در ایران مقدار کمی از داروها ازنظر عدد وارد می شود و تنها 4درصد از داروها به کشور وارد می شوند؛ اما همین 4درصد داروهایی هستند که برای بیماران متابولیک و بیماری های صعب العلاج نظیر سرطان کاربرد دارند و برای همین 4درصد قریب به 30درصد از بودجه دارویی کشور صرف می شود. توییت وزیر امورخارجه نیز به همین موضوع اشاره کرد که بیماران مبتلا به سرطان قربانیان این نوع تحریم ها می شوند. این عضو انجمن داروسازان گفت: بیشتر بیماران سرطانی ام اس، متابولیک و بیماران حاد متقاضیان این داروهای تحریمی هستند که ازنظر عددی تعدادشان زیاد نیست؛ اما به لحاظ بودجه ای هزینه زیادی به کشور تحمیل می کنند.نایب رییس انجمن داروسازان ایران ادامه داد: شرکت های تولیدکننده این داروها از معامله با ایران پرهیز می کنند و آن هایی که تمایل دارند، تحریم های بانکی و ارزی مانع شان می شود؛ چراکه امکان انتقال وجه ازطریق بانک ها میسر نیست و عملا نمی توانند دارو بدهند و وجه شان را بگیرند؛ بنابراین، بیماران صعب العلاج از این موضوع آسیب می بینند.

این دکتر داروساز شرح داد: در خوشبینانه ترین آمارها، فقط 60درصد از مواد اولیه داروها را می توانیم تولید کنیم و 40درصد از مواد اولیه برای تولید آن 97درصد دارو را از خارج وارد می کنیم. فاطمی افزود: آن دسته از داروهایی که امکان تولیدشان را نداریم، همان داروهای گرا ن قیمتی هستند که اغلب برای بیماران نادر و صعب العلاج کاربرد دارند. فاطمی گفت: این ها ازجمله داروهایی هستند که برای تأمین آن ها کمی به مشکل برخوردیم؛ ازاین رو، بعضا در داروخانه ها کمتر یافت می شوند.

چقدر بیمار سرطانی در کشور داریم؟

گفته می شود براساس آخرین آمارهای وزارت بهداشت، سرطان دومین علت مرگ ایرانی هاست و ما نزدیک به 250هزار سرطانی و هرساله 110هزار مورد جدید ابتلا داریم؛ به طوری که پیش از این آقای علی قنبری مطلق، رییس اداره سرطان وزارت بهداشت، در گفت و گویی با خبرگزاری خبرنگاران درباره نرخ ابتلا به سرطان در ایران و مقایسه با جهان گفت: نرخ بروز سرطان در ایران 150 مورد در هر 100هزار نفر است که این میزان در مردان 157 و در زنان 135 مورد در هر 100هزار نفر بوده و متوسط جهانی نرخ ابتلا به سرطان در مردان 205 و در زنان 165 مورد در هر 100هزار نفر است.

همچنین، دکتر رضا ملک زاده، رییس مرکز تحقیقات وزارت بهداشت در این باره گفته است: سالانه 56هزار نفر براثر ابتلا به سرطان فوت می کنند و 34هزار نفر از کسانی که از سرطان فوت می کنند، کمتر از 70 سال دارند و 11هزار نفر کمتر از 50 سال به دلیل سرطان فوت می کنند؛ 50درصد از سرطان ها درمان پذیر و نیمی از آن ها پیشگیری کردنی است. سرطان سینه در زنان جدی است و در سنین جوانی رخ می دهد که این سرطان نیز قابل پیشگیری است. 27درصد سرطان ها مربوط به سرطان های دستگاه گوارش است که 11درصد مربوط به معده، 9درصد کولون و 5، 3درصد مری است.

نمی توان تمامی مرگ و میرهای بیماران سرطانی را ناشی از تحریم های دارویی بدانیم؛ اما بدیهی است که کمبود، دسترسی نداشتن به دارو و افزایش قیمت داروهای سرطانی در تسریع روند بیماری این بیماران تأثیر بسزایی داشته است. بنابر آنچه اعلام شده، حدود 250هزار بیمار سرطانی در کشور داریم که تعدادی از آن ها در طول سال فوت می کنند و بیش از 100هزار بیمار نیز به این تعداد اضافه می شود؛ این یعنی بیش از 300هزار خانواده ایرانی به طور مستقیم و غیرمستقیم با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند و علاوه بر دیدن رنج بیماری عزیزانشان، نحوه تأمین دارو نیز به آن ها آسیب روانی و مادی می زند.

بیماران سرطانی تنها یک نوع از ده ها بیمارانی هستند که این روزها به علت کمبود دارو و تحریم ها نفس هایشان به شماره افتاده است. با گشتی در داروخانه های شهر اقلامی به چشم می خورند که هر بیمار برای پیداکردنشان باید ساعت ها داروخانه را بگردند. داروی متوتروکسات (Methotrexate) برای بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی است که این روزها کمتر در داروخانه ها یافت می شود. همچنین، این روزها نوع خارجی داروی مستینون (MESTINON) به شدت کمیاب شده است. این دارو داخل کشور تولید می شود و بسیاری از بیماران آن را مصرف می کنند و به خوبی هم پاسخگو است؛ اما متأسفانه بیماران مقاوم به درمان ناچارند فقط نوع خارجی آن را مصرف کنند. افراد مبتلا به نوعی بیماری خودایمن موسوم به میاستنی گراویس این دارو را حیاتی می دانند. همچنین، پنتاسا (Pentasa) برای درمان زخم روده، داروی آساکل (Asacol)، نوعی قرص ضدالتهاب روده و قرص کُنکُر (Concor) برای بیماران قلبی، ازجمله داروهایی است که این روزها تأمین آن ها با مشکل روبرو شده و در کمتر داروخانه ای پیدا می شود.

کمبود دارو محسوس نیست

در بخشی از گزارش فارن پالیسی درباره تحریم های دارویی ایران که وزیر امورخارجه نیز به آن استناد کرده، آمده است: در دولت باراک اوباما، به طورمیانگین سالانه 26 میلیون دلار محصولات دارویی به ایران صادر می شد؛ در حالی که این رقم در دو سال گذشته، به طورمیانگین سالانه 6، 8 میلیون دلار بوده است.

با این حال، آقای عباس علی پوربافرانی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: میزان تولید دارو در داخل کشور بیش از 97درصد است؛ اما داروهایی هستند که به عنوان داروهای خاص آن ها را می شناسید و در داخل کشور تولید نمی شوند. ممکن است تحریم این دسته از داروها مشکلاتی برای برخی بیماران به وجود آورند؛ اما وزارت بهداشت و سازمان های ذی ربط در حوزه تأمین دارو باید روش هایی پیاده سازی کنند. ممکن است بخشی از این روش ها به دریافت دارو منجر نشود و درنتیجه، در بازار شاهد کمبود برخی داروها باشیم.

کننده مردم نایین در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: کمبود دارو شرایط را برای بیماران سخت تر می کند؛ اما همه این موارد به قدری نیست که تولید 97 درصدی دارو در کشور را زیر سوال ببریم. بااین حال، چون متقاضیان این داروها بیماران خاص و صعب العلاج هستند و توجه ویژه ای به آن ها باید شود، این کمبود دارو بیشتر به چشم می آید؛ البته، این موضوع باید پیگیری شود و راهکاری برای برون رفت از آن پیدا کنیم.

این عضو کمیسیون بهداشت و درمان درادامه گفت: در حوزه تجهیزات پزشکی نیز، همین الگوریتم مطرح است. بسیاری از تجهیزات پیشرفته جهان را تولیدکنندگان داخلی تولید می کنند؛ اما تحریم در حوزه برخی دستگاه های وارداتی یا تعمیر قطعات بیشتر خودش را نشان می دهد. به هرحال، آن مسیری که ترسیم شده متفاوت نیست؛ چراکه هم اکنون هم دستگاه های زیادی داریم که وارد می شوند و شرکت ها پس از این همه سال، راه دورزدن تحریم ها را یاد گرفته اند؛ ولی ممکن است تحریم ها سبب شود شرکت ها درمقایسه با شرایط عادی هزینه های بیشتری کنند. پوربافرانی درپایان به نکته مهمی اشاره کرد که نشان دهنده ساختار مناسب سیستم دارویی در کشور است. وی در این باره گفت: به طورکلی می توان گفت تحریم ها اگرچه تأثیرگذار هستند، تأثیرشان آن قدر زیاد نیست که کل سیستم دارویی و تجهیزات پزشکی کشور را زیر سوال ببرد.

منبع : صبح نو

بازگشت به صفحه رسانه ها