چرا گوگل مشکل آپدیت اندروید را برطرف نمی کند؟
به گزارش پرسینا بلاگ، بالاخره نسخه نهایی اندروید 10 هم عرضه شد ولی فعلا فقط گوشی های پیکسل و دو گوشی دیگر می توانند از این نسخه اندروید استفاده کنند. عرضه محدود نسخه جدید اندروید برای گوشی های مختلف خبر جدیدی محسوب نمی شود ولی در نهایت همچنان شاهد ضعف های مختلف مربوط به این حوزه هستیم. حالا دهمین نسخه اندروید عرضه شده و طی این همه سال، گوشی های گوگل به سرعت این آپدیت را دریافت می کنند و برای بسیاری از گوشی های دیگر، این آپدیت ماه ها بعد عرضه می شود یا اصلا ارائه نمی شود.
البته نباید تلاش های مختلف برای بهبود این وضعیت را کتمان کنیم. گوگل پیروز شده سازندگان مختلف را برای ارائه سریع به روزرسانی های امنیتی تحت فشار قرار دهد و این رویکرد تا حدی پیروزیت آمیز بوده است. همچنین با عرضه اندروید 10، گوگل قابلیتی به نام پروژه Mainline را آغاز کرده که به این شرکت اجازه می دهد برخی از آپدیت ها را مستقیما از طریق پلی استور ارائه کند.
تمام این موارد اهمیت زیادی دارند، ولی آن چیزی نیست که کاربران می خواهند. کاربران به دنبال دریافت آپدیت های مهم هستند. اما متأسفانه بعد از ارائه 10 نسخه از اندروید، باید بگوییم که نه گوگل و نه هیچ شرکت دیگری نمی تواند مشکل آپدیت اندروید را برطرف کند.
وضعیت آپدیت اندروید همچنان وخیم است
طبق جدیدترین گزارش Counterpoint Research، گوشی های نوکیا از لحاظ دریافت جدیدترین نسخه اندروید حرف اول را می زنند. در نمودار زیر می توانید عملکرد شرکت های مختلف را در زمینه ارائه اندروید پای مشاهده کنید.
همانطور که می بینید، گوشی های نوکیا در این زمینه فاصله بسیار زیادی نسبت به رقبا دارند. اما همین نمودار، شکست آپدیت اندروید را هم به خوبی نشان می دهد. برای تشریح این موضوع، نمودار را به چهار بخش تقسیم کردیم.
این نمودار، وضعیت ارائه اندروید پای برای گوشی هایی که بعد از سه ماهه سوم سال گذشته عرضه شده اند، نشان می دهد. 6 ماه بعد از عرضه اندروید پای، تنها یک شرکت پیروز شده برای نیمی از گوشی های موردنظر این آپدیت را ارائه دهد و دو شرکت دیگر پیروز شده اند برای بیش از سه چهارم این گوشی ها پیروز به انجام این کار شده اند. یک سال بعد از ارائه اندروید پای، تنها 3 شرکت توانسته اند از مرز 50 درصد عبور کنند و دو تا از مهم ترین شرکت های سازنده گوشی های اندرویدی یعنی سامسونگ و هواوی به ترتیب برای 30 و 40 درصد از گوشی های موردنظر، اندروید پای را عرضه کرده اند.
علاوه بر این نمودار، برای نمایش دادن وضعیت وخیم ارائه جدیدترین نسخه اندروید برای گوشی های مختلف، می توانیم به آمار منتشر شده از جانب گوگل هم اشاره کنیم. بر اساس آخرین گزارشی که گوگل در ماه مه منتشر کرده، تنها 10 درصد گوشی های اندرویدی فعال مبتنی بر اندروید پای هستند که اگرچه نسبت به نسخه های قبلی شاهد عملکرد بهتری هستیم، ولی در نهایت این آمار اصلا قابل توجه نیست.
شاید بگویید که ارائه نسخه جدید اندروید آنچنان هم اهمیت ندارد، به خصوص حالا که گوگل پیروز شده به روزرسانی های امنیتی را مرتبا برای بخش وسیعی از گوشی ها عرضه کند. علاوه بر این، بسیاری از ویژگی هایی که در اندرویدهای جدید تعبیه می گردد، معمولا پیش از آن در رابط های کاربری شرکت های دیگر ارائه شده اند. اما برای جواب باید بگوییم که کاربران برای مدت بیشتری از گوشی های خود استفاده می کنند. شاید عدم دریافت یک نسخه از اندروید مشکل مهمی محسوب نگردد، اما وقتی که دو تا 3 سال از گوشی خود استفاده می کنید و چند نسخه جدید اندروید را دریافت نمی کنید، این ضعف بیشتر به چشم می آید. به همین خاطر در نهایت باید بگوییم که دریافت نسخه جدید اندروید همچنان اهمیت زیادی دارد.
ناتوانی گوگل در حل این مشکل
این ضعف ها در نهایت به نوع عملکرد اکوسیستم اندروید برمی گردد. اندروید یک فضای متن باز یا اوپن سورس است که یک طرف آن گوگل و در طرف دیگر شرکت های مختلف قرار دارند. این شرکت ها آزاد هستند که تا حد خاصی تغییرات موردنظر خود را بر این سیستم عامل اعمال کنند. برخی از تغییرات کوچک و برخی دیگر بسیار گسترده هستند که به همین دلیل مهاجرت از یک نسخه به نسخه بعدی به کار سخت تری بدل می گردد. در بیشتر مواقع، شرکت های سازنده ترجیح می دهند که برای گوشی های نه چندان جدید خود، این دردسرها را پشت سر نگذارند. علاوه بر این باید به شرکت های مخابراتی هم اشاره کنیم که باید این رابط های کاربری را بررسی کنند تا از سازگاری آن ها با شبکه های خود اطمینان حاصل کنند.
اگرچه شرکت های مختلف می توانند تغییرات موردنظر خود را بر اندروید اعمال کنند، ولی در نهایت این گوگل است که بودجه هنگفتی را به توسعه اندروید اختصاص می دهد و تصمیم نهایی را برای ارائه ویژگی های بسیار مهم اتخاذ می کند. علاوه بر این، با توجه به قدرتی که دارد و به دلیل وجود پلی استور و سرویس ها و اپلیکیشن هایی که در گوشی های اندرویدی قرار می دهد، از قدرت زیادی برای وارد کردن فشار بر شرکت های مختلف بهره می برد.
به عبارتی دیگر، گوگل از دو اهرم فشار برای افزایش سرعت ارائه جدیدترین نسخه اندروید بهره می برد؛ یکی اهرم فنی و یک اهرم قانونی.
اول به اهرم فنی اشاره می کنیم که گوگل تا حد زیادی در حال بهره گیری از آن است. در این مطلب به پروژه Mainline و ارائه به روزرسانی های امنیتی اشاره کردیم ولی یکی از مهم ترین اقدامات گوگل برای حل این معضل، معرفی پروژه Treble است. این پروژه در سال 2017 کار خود را آغاز کرد که هدف اصلی توسعه آن، ماژولار کردن اندروید برای ساده تر شدن اعمال تغییرات شرکت ها بر اندروید بود.
پروژه Treble را می توان به عنوان اهرم فشار گوگل در نظر گرفت. زیرا گوگل با این کار به شرکت ها می گوید که چگونه می توانند از اندروید برای گوشی های خود استفاده کنند و به صورت بالقوه، دست آن ها برای اعمال تغییرات بر اندروید بسته تر می گردد. اما دو سال از آغاز به کار این پروژه می گذرد و اگر رویکرد پیروزیت آمیزی بود، تا حالا باید نتایج محسوس آن را مشاهده می کردیم. اما در نهایت بازیگران زیادی در اکوسیستم اندروید حضور دارند و پروژه Treble نمی تواند به صورت جادویی تمام این مسائل را حل و فصل کند. شاید گوگل بتواند اندروید را به صورت گسترده تغییر دهد تا به تنهایی بتواند برای تمام گوشی ها آپدیت عرضه کند که اتخاذ چنین رویکردی بسیار بعید به نظر می رسد.
در رابطه با اهرم قوانین و مقررات، مانند اهرم فنی گوگل فقط تا حدی می تواند از آن استفاده کند. به عنوان شاید گوگل بتواند شرکت ها را برای استفاده از پلی استور مجبور کند که آپدیت ها را با سرعت زیادی ارائه کنند، ولی در کل اجبار برای گوگل نتایج نه چندان خوشایندی به همراه نداشته و به عنوان مثال می توانیم به محکومیت برای پرداخت جریمه چند میلیارد دلاری گوگل از طرف اتحادیه اروپا به دلیل زیر پا گذاشتن قوانین ضد انحصار اشاره کنیم.
کلاف سردرگم
یک رویکرد افراطی می تواند این باشد که گوگل از هر دو اهرم تا نهایت ممکن استفاده کند؛ با توجه به نحوه عملکرد گوگل، نه تنها این موضوع بسیار بعید است، بلکه در نهایت اتخاذ آن می تواند به عمیق تر شدن شکاف اکوسیستم اندروید منجر گردد. اگر گوگل برای ارائه پلی استور در گوشی های مختلف فشار زیادی بر آن ها وارد کند، در نهایت شرکت ها با همکاری با یکدیگر از یک شاخه جدید از اندروید استفاده می کنند تا از این دردسرها در امان بمانند.
البته گوگل هم مانند مایکروسافت (در مورد ویندوز فون) از همان اول می توانست کنترل کامل سیستم عامل خود را در دست بگیرد که احتمالا اگر این کار را می کرد، اندروید به محبوبیت امروزی نمی رسید و شاید مانند ویندوز فون خیلی زود شکست می خورد. زیرا بخشی از جذابیت اندروید به این موضوع برمی گردد که شرکت های مختلف با اعمال تغییرات بر آن، می تواند هوای تازه ای برای این سیستم عامل به ارمغان بیاورند.
گوگل در زمینه های دیگر پیروز شده این مشکل را برطرف کند. به عنوان مثال می توانیم به Wear OS، Chrome OS و پلتفرم مربوط به اسپیکرهای هوشمند اشاره کنیم که مستقیما از جانب گوگل ارائه می شوند. بخش هایی از اکوسیستم اندروید، مانند Android Auto، نمی توانند توسط شرکت های مختلف تغییر پیدا کنند و آپدیت ها از طریق پلی استور مستقیما ارائه می گردد. اما خشت اول خود اندروید از همان ابتدا اشتباه گذاشته شد.
برخی از مدیران گوگل احتمالا از بابت این موضوع چندان ناراضی نیستند زیرا همین ضعف، یک نقطه قوت برای گوشی های پیکسل است. ولی احتمالا کلیت شرکت گوگل در مورد مشکل آپدیت های اندروید چندان شاد نیستند ولی در نهایت هم کار چندانی از دست گوگل برنمی آید و نمی تواند بیش از این شرکت ها را تحت فشار قرار دهد. اگر گوگل می توانست این مشکل را به طور مؤثری برطرف کند، در این چندین سال که از عرضه اندروید می گذرد، این وضعیت بهبود قابل توجهی پیدا می کرد. البته در نهایت باید به سیستم عامل فیوشا اشاره کنیم که شاید گوشی های مبتنی بر آن بتوانند سریعا آپدیت های جدید را دریافت کنند.
بیشتر بخوانید: گوشی شما چه زمانی اندروید 10 را دریافت می کند؟
منبع: The Verge
منبع: زندگی امروز