پرسپولیس پشت سد تراکتورسازی: خستگی یا مشکل تهاجمی؟
به گزارش پرسینا بلاگ، غیر از منشا و علیپور که اندک موقعیت های به دست آمده را هدر دادند، دیگر عناصر تهاجمی پرسپولیس هم با خودشان فاصله زیادی داشتند.
به گزارش خبرنگاران ، پرسپولیس بعد از برد پیکان پرسپولیس با فراموش کردن اتفاقات لیگ قهرمانان آسیا بازگشت موفقی به لیگ برتر داشت و با تکمیل شدن تیم، پیروزی در بازی خانگی برابر تراکتورسازی هم قابل تصور بود. هر چند این تیم پرمهره، خطرناک به نظر می رسید اما غیبت استوکس و اروین خط حمله اش را کاملا خالی نموده بود.
در واقع تراکتورسازی بدون مهاجم و با هافبک های پرتعداد بازی کرد و بیشتر از اینکه موقعیت بسازد، فرصت کارهای ترکیبی و بازیسازی را از هافبک های پرسپولیس گرفت. هر چند تراکتورسازی در کنترل و چرخاندن توپ در برخی دقایق بازی از جمله 15 دقیقه ابتدایی و برخی دقایق نیمه دوم موفق بود اما در خلق موقعیت عاجز به نظر می رسید و در فاز حمله سوگیتا تنها بازیکن شاخص و آماده این تیم بود.
در چنین شرایطی پرسپولیس آنقدر که باید، نتوانست به دروازه این تیم فشار بیاورد و همان چند موقعیت را هم علیپور و منشا با بی دقتی از دست دادند. شاید یکی از دلایل بازی کم رمق و کم توان پرسپولیس در فاز حمله خستگی و بازی های فشرده این تیم باشد اما در این دیدار عناصر پرسپولیس در فاز حمله هیچ کدام شرایط خوبی نداشتند. غیر از منشا و علیپور که اندک موقعیت های به دست آمده را هدر دادند، دیگر عناصر تهاجمی پرسپولیس هم با خودشان فاصله زیادی داشتند. عالیشاه که مقابل پیکان ستاره پرسپولیس بود، در این بازی کاری از پیش نبرد، نوراللهی فقط در نیمه اول خوب بازی کرد و بشار هم اصلا آماده به نظر نمی رسید. حتی مدافعان کناری پرسپولیس هم در حمله حضوری بسیار کمرنگ و ضعیف داشتند.
در چنین شرایطی باز بحث تاثیر تاکتیک های خنثی کننده تراکتورسازی و خستگی بازیکنان پرسپولیس مطرح می گردد که شاید مورد اول پررنگ تر باشد. البته پرسپولیس موقعیت های بیشتری نسبت به تراکتورسازی خلق کرد اما نمی توان گفت باید برنده می شد.
2 – 270
منبع: ایران ورزشی