آینده شهر ها ، شهر ها جایی نمی روند، اما باید تغییر نمایند - پرسینا بلاگ

به گزارش خبرنگاران به نقل از وُکس؛ دست کم می توان گفت این شرایطی گیج نماینده است بنابراین ما از بعضی از برترین و باهوش ترین افرادی که در خصوص شهر ها فکر می نمایند از اقتصاددانان گرفته تا برنامه ریزان شهری و چهره های دانشگاهی خواستیم تا آینده شهر ها را ارزیابی نمایند. اگرچه مطمئنا همه آنان در این باره اجماع نظر نداشتند، اما چند موضوع معین شد.

به شهر های بزرگ فکر کنید شهرهایی، چون نیویورک، لس آنجلس، شیکاگو در نهایت خوب خواهند بود، زیرا بسیاری از مواردی که در وهله نخست آنان را مجذوب کننده نموده بود هنوز وجود دارند و یافتن آن موارد در جایی دیگر غیرممکن است تعدادی از کار ها وجود دارند که شهر ها می توانند انجام دهند تا موقعیت خود را به عنوان مکان های مجذوب کننده برای زندگی حفظ نمایند و بسیاری موارد دیگری وجود دارند که شهر ها می توانند نه تنها برای زنده ماندن بلکه برای پیشرفت انجام دهند.

در حالی که دور شدن از شهر ها اغراق آمیز به نظر می رسد حتی جابجایی های کوچک از نقاطی مانند نیویورک به حومه و سایر شهر هایی که افراد انتخاب می نمایند به آن نقل مکان نمایند عایدی های بادآورده ای در پی داشته باشد. این بدان معناست که شهر های کوچک تر مانند سینسیناتی یا تولسا یا ایندیاناپولیس فرصت بزرگی دارند تا خود را به عنوان مقصدی برای کسانی که شهر های بزرگ را ترک می نمایند معرفی نمایند.

مری رو رئیس و مدیر عامل موسسه شهری کانادا می گوید:حقیقت ان است که شهر ها موجودات زنده ای هستند که تغییر می نمایند. شهر ها بیش از حد پویا هستند. شهر ها بیش از حد در حال تغییر هستند و به طرز باورنکردنی انعطاف پذیر می باشند.

از بین بردن یک شهر به چیز های زیادی احتیاج دارد

در خصوص مرگ شهر های بزرگ در آینده بسیار اغراق انجام شده است. به گفته ریچارد فلوریدا شهرنشین و استاد دانشکده دانشگاه تورنتو اگر بخواهید 10 سال به آینده سفر کنید این احتمال وجود دارد که شهر بزرگ مورد علاقه شما به طرز قابل توجهی شبیه به آن چه اکنون هستند به نظر برسند. پاندمی کووید و کار از راه دور خروج از شهر ها را تسریع کرد. با این وجود، جمعیت شهر های بزرگ همیشه در حال افزایش است، زیرا افراد (اغلب خانواده ها) در جستجوی فضای بیش تر یا مسکن ارزان تر شهر ها را ترک نموده و افراد تازه ای جای آنان را می گیرند.

نیکلاس بلوم استاد اقتصاد استنفورد که کار از راه دور را مطالعه می نماید سال گذشته تخمین زد که 12 شهر بزرگ ایالات متحده در مجموع حدود دو سوم از یک میلیون نفر از ساکنان خود را از مراکز شهر ها بر اثر پاندمی کووید از دست داده اند و حدود 60 درصد از ترک شهر برای نقل مکان به حومه اطراف شهر بوده است. انفجار کار از راه دور به بسیاری از افراد اجازه داد تا به شهر های دیگر، حومه های دورتر و منطقه ها روستایی بروند. با این وجود، تعداد نسبتا کمی از مردم زندگی شهری را به طور کلی رها کردند و اعداد و ارقام نیز موید این موضوع است.

بلوم می گوید: این کاهش جمعیت است، اما فاجعه بار نیست. بر اساس تحلیل اخیر انجام شده به وسیله موسسه بروکینگز شهر ها پس از، از دست دادن جمعیت در پی وقوع پاندمی کووید نشانه هایی از بهبودی را نشان می دهند و بیش ترین تغییرات در بزرگترین شهر ها مشاهده شده است.

حتی با وجود گزینه کار از راه دور برای بسیاری، اما نه همگان همان مواردی که پیش تر افراد را به شهر ها جذب می کرد هنوز مجذوب کننده هستند: مشاغل، افراد دیگر و امکانات رفاهی.

امیلی تالن استاد شهرسازی در دانشگاه شیکاگو می گوید: ما حیواناتی اجتماعی هستیم. افراد همیشه می خواهند در شهر ها جمع شوند. مرکز شهر ها توده ای حیاتی از فعالیت ها را ایجاد می نمایند که در آن فعالیت های تجاری، فرهنگی و مدنی متمرکز می شوند. این موضوع تمرکز تجارت، یادگیری و تبادل فرهنگی را تسهیل می نماید که همیشه از نظر اجتماعی و مالی مطلوب خواهد بود.

کووید - 19 رخدادی تاریخی بود و پیامد های آن بدون درد نبوده است. نرخ جرم و جنایت خشونت آمیز در شهر ها اگرچه نسبت به دوره اوج پاندمی کووید - 19 کاهش یافته، اما کماکان بالاتر از دوره پیش از پاندمی می باشد. نرخ بیکاری در شهر هایی مانند نیویورک بالاتر از میانگین ملی بیکاری در ایالات متحده است موردی که پیش از پاندمی این گونه نبود.

با این وجود، شهر های بزرگ پیش تر نیز با چالش های بزرگی روبرو بودند. برای مثال، در فاصله سال های 1970 تا 1980 میلادی جمعیت شهر نیویورک نزدیک به یک میلیون نفر کاهش یافت در حالی که رکود بزرگ بسیاری را به سوی مسائل مالی و بدتر شدن شرایط زندگی سوق داد، اما در نهایت شرایط شهر بهتر است و به سرعت بهبود یافت.

شهر ها برای جوانان و افراد مسن مجذوب کننده ترین خواهند بود

شهر ها مدت هاست که با توجه به احتیاج اجتناب ناپذیر شان به فضای بیش تر و به طور کلی هزینه های زندگی بالاتر برای حفظ خانواده های میانسال کوشش می نمایند، اما برای گروه های جمعیتی در هر دو انتهای طیف سنی یعنی جوانان و افراد مسن شهر های پس از کووید می توانند نقطه شیرینی را نشان دهند. جوانان هم چنان جذب شهر های بزرگ خواهند شد به خاطر چیزی که می توانند ارائه دهند و حومه ها و منطقه ها روستایی نمی توانند از نظر شغلی و اجتماعی آن موارد و امکانات را ارائه دهند. این طیف سنی هم چنین بزرگترین هواداران امکانات فرهنگی هستند که تمرکز جمعیت غول پیکر به ارمغان می آورد: رستوران ها، تفریحات شبانه، حمل و نقل عمومی سریع، تنوع و فضا های سبز.

کانر اوبراین دستیار پژوهشی گروه نوآوری مالی می گوید: علیرغم آن که کار از راه دور کشش بازار های کار متراکم شهری را کاهش داده این تاثیر بر روی متخصصان جوان در دهه 20 تا 30 سالگی در کم ترین اندازه ممکن بوده است. در عین حال، بیشتر دلایل غیرمالی جوانان برای تجمع در شهر های متراکم از بین نرفته اند. شاید مدت زمان کوتاه کووید که افراد را دچار فقدان این امکانات ساخت باعث شد تا آنان بیش تر قدر آن را در دوره پسا کووید بدانند.

اِلِن دونهام جونز پروفسور و مدیر برنامه طراحی شهری در دانشکده معماری جورجیا تِک می گوید کمبود نیروی کار تشدید شده به علت جمعیت سالخورده کارفرمایان را مجبور می سازد تا به طور فزاینده ای خواسته های نیروی کار جوان کوچک تری را برآورده سازند که احتمالا به آنان احتیاج دارند خواسته هایی که احتمالا ترکیبی از کار از خانه و کار حضوری خواهد بود. آنان هم چنین خواستار امکانات رفاهی و فرصت های اجتماعی برای شهر ها هستند.

در همین حال، جمعیت سالخورده نیز می توانند با نرخ های بالاتر به شهر ها هجوم آورند تا از برترین مراقبت های بهداشتی در کلاس، خدمات بی شمار، پیاده روی و فرصت های فرهنگی بهره مند شوند مواردی که همگی به سالمندان فعال اجازه می دهند عمری طولانی تر داشته باشند. شما با افزایش سن نمی خواهید درگیر چیز های زیادی باشید؛ بنابراین بهتر است جایی باشید که افراد زیادی وجود دارند، خدمات به راحتی در دسترس هستند، انتخاب های حمل و نقل و راه های رفت و آمد در اختیارتان باشند.

مرکز شهر ها باید حول محور چیزی به جز فضای اداری بچرخند

وقتی صحبت از نگاه کردن به آینده شهر ها می گردد ساختمان های اداری غول پیکر فیل های غول پیکر در اتاق هستند. در واقع، منطقه ها تجاری مرکزی قدیمی به انتها دوره خود رسیده اند و آخرین نفس های عصر صنعتی محسوب می شوند.

طبق داده های شرکت Kastle سه سال پس از شروع پاندمی کووید دفاتر هنوز نصف ظرفیت فعلی خود را دارند. پژوهشگران دانشگاه کلمبیا و نیویورک تخمین می زنند که کار از راه دور نیم تریلیون دلار ارزش اداری را در سطح ملی در ایالات متحده از بین برده است. 1.5 تریلیون دلار وام های تجاری به علت نرخ بالای خانه های خالی، ارزش پایین املاک و نرخ بهره بالا می تواند به معنای نکول (ناتوانی در بازپرداخت بدهی) و کمبود بودجه باشد. در نیویورک مالیات بر املاک و مستغلات حدود 30 درصد از بودجه شهر را تشکیل می دهد. سایر شهر های اداری بزرگ مانند سانفرانسیسکو نیز با کمبود بودجه مرتبط با ادارات روبرو هستند. بیشتر کارشناسانی که با آنان صحبت کردیم موافق هستند که بسیاری از ساختمان های اداری شهر های بزرگ باید به چیزی دیگر تبدیل شوند تا در برابر حرکت مداوم به سمت کار های ترکیبی و از راه دور مقاومت نمایند. با این وجود، علیرغم آن که از دست دادن عایدی تجاری باعث ایجاد حفره در بودجه شهر می گردد می تواند منجر به تحولی گردد که در نهایت کیفیت زندگی ساکنان شهر را بهبود می بخشد.

یکی از تناقضات شهر مدرن آن است که حتی در حالی که ما در خصوص آینده شهر ها بحث می کنیم هزینه های مسکن در بیشتر شهر های ساحلی بالا به جای مانده، زیرا تقاضا کماکان بالا و عرضه کم است و افرادی که در شهر ها مانده اند در پی فضای بیش تری بوده اند. انجام این کار البته به نبوغ زیادی در سطوح مختلف احتیاج دارد و مطمئنا آسان نخواهد بود.

بسیاری از ردپا های ساختمان های اداری بسیار بزرگ هستند و اساسا داشتن بخش های ضروری مانند پنجره را برای هر آپارتمان غیرممکن می سازد. هزینه مقاوم سازی آشپزخانه و حمام در آپارتمان های جداگانه به جای منطقه ها متمرکز در دفاتر نیز بالا است. در نهایت، مقررات شهری اغلب چنین تغییراتی را ممنوع می سازد بنابراین موانع سیاسی نیز وجود خواهد داشت که باید بر آن غلبه کرد.

نکته مهم در خصوص یک زیست بوم واقعا پر رونق این است که به اصطلاح زباله های موجود در سیستم به سرعت تغییر کاربری داده می شوند. زمانی که گیاه برگ های خود را از دست می دهد آن برگ ها تبدیل به کود می شوند که سپس باعث تغذیه گیاه مجاور آن می گردد. این همان چیزی است که در خصوص شهر ها وجود دارد: شهر ها دائما خود سوخت گیری می نمایند و احیا می شوند.

کار از راه دور یک فرصت بزرگ برای شهر های کوچک و میانه است

در حالی که کاهش جمعیت کوچک برای شهر های بزرگ معنای زیادی ندارد، اما برای شهر های کوچک تر معنای زیادی دارد جایی که حتی یک هجوم کوچک جمعیت تازه کار بزرگتری خواهد بود. کار از راه دور باعث شده تا افرادی که شهر ها را ترک می نمایند بتوانند دورتر از حد معمول بروند و این فرصت بزرگی برای شهر های کوچک تر و میانه است نقاطی که قیمت ها پایین تر است و فرصت های شعلی کم تری نیز در آنجا وجود داشت.

البته این شهر های کوچک تر باید ثابت نمایند که مکان های خوبی برای زندگی هستند. این بدان معناست که امکاناتی مانند مسکن ارزان، مدارس خوب، آب و هوای معتدل، فضا های سبز فراوان، فرودگاه های خوب و فعالیت های فرهنگی قوی و بازاریابی کارآمدی داشته باشند.

استاد اقتصاد در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می گوید: در آینده کارمندان آزادی عمل بیش تری در خصوص انتخاب محل زندگی شان خواهند داشت. شرایط به گونه ای خواهد شد که نزدیکی به آبراهه های اصلی که در حال حاضر ممکن است صرفا به عنوان بنادر تجاری مورد استفاده قرار گیرد به مثابه مکان های تفریحی نیز عمل خواهد نمود.

افراد مکان هایی را می خواهند که پول شان دور از دسترس باشد و کیفیت زندگی در آن خوب باشد.

شهر های کوچک تر باید به عنوان قطبی برای کارمندانی باشند که از راه دور کار می نمایند. شهر ها باید بیش تر در خصوص زندگی و بازی و حومه شهر ها بیش تر در خصوص کار کردن باشند. ایده هایی مانند ممنوعیت تردد خودرو ها در مرکز شهر یا اتخاذ سیاست های انعطاف پذیر در خصوص محل ساخت مسکن می توانند اقداماتی جسورانه باشند که امکان اجرای آن به وسیله مدیران شهر های میانه وجود دارد.

برای رقابت با یکدیگر و پیشرفت واقعی شهر ها باید برای تبدیل شدن به مکان های مجذوب کننده تر برای زندگی کوشش نمایند

فقط به این علت که شهر های بزرگ احتمالا خوب خواهند بود به این معنی نیست که چالش های زیادی ندارند یا این که نمی توانند خیلی بهتر باشند.

مهم است که آن چه را که پیش تر شهر ها را خوب می کرد حفظ کنید و چیز هایی اضافه کنید که می تواند زندگی را بهتر سازد این چیزی است که مردم را در آنجا نگه می دارد و دیگران را وادار می سازد که به آنجا بیایند.

هم چنین مهم است که شهر ها نظافت و ایمنی را چه از نظر ادراک و چه در واقعیت حفظ نمایند. قانون و نظم از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا صاحب هیچ کسب و کاری نمی خواهد در منطقه ای با نرخ جرم و جنایت بالا زندگی کند.

هم چنین، در آینده مدیران شهری بهتر است کوشش نمایند تا رویکرد خانواده دوست بودن شهر ها را در پیش گیرند. این به معنای تامین مالی مدارس به همراه ساخت مسکنی که بتواند خانواده ها را در خود جای دهد و اتهاذ سیاست هایی است که مراقبت های ارزان از بچه ها را تشویق کند.

به طور کلی اتخاذ سیاست هایی که زندگی را برای افراد دارای فرزند آسان تر می سازد. شهر ها هم چنین باید چالش های نو در منظره مانند تغییرات آب و هوا را در نظر بگیرند و سرمایه گذاری سنگین تری برای سازگاری با الگو های آب و هوایی در حال تغییر مانند سازه های مقاوم در برابر آتش انجام دهند.