افسردگی، تاوان پناهندگی از واقعیت به مجازی
به گزارش پرسینا بلاگ، پناهندگی روحی از دنیای واقعی به عالم مجازی تاوان سنگینی از جمله افسردگی دارد.
به گزارش خبرنگاران آنلاین به نقل از خبرنگاران از ساری، هرگاه واژه پناهندگی را می شنیدیم ناخوآگاه به کوچ افراد از مکانی به مکان دیگر در جغرافیای هستی فکر می کردیم. اما گذر زمان و رسیدن به قرن 21 این قاعده را دگرگون کرد. حال مردم از دنیای واقعی به عالم مجازی کوچ می نمایند و آمار پناهندگی روحی باور نکردنی است. فقط این سوال ذهن را درگیر می نماید که این حجم از کوچ های غیر اجباری برای چیست؟
کمی تامل در دلایل پناهندگی جغرافیایی شاید بتواند ما را در رساندن به جواب کمک کند. پناهندگی از زمانی در دنیا آغاز شد که مردم در وطن و آشیانه خود تحت تاثیرات فشارهای بیرونی مانند جنگ، فقر و بیماری بودند و در کشور خود احساس ناامنی نموده و جان و مال خود را در خطر دیدند.
بیشترین موارد پناهندگی جغرافیایی در حال حاضر با توجه به شرایط موجود در بعضی نقاط دنیا پناهجویان جنگ زده هستند. افرادی که به واسطه جنگ و گروه های تروریستی در کشورشان از کشور امن خارجی پناهنده می شوند تا آسایش و امنیت را به زندگی خود برگردانند.
گاهی این پناهندگی ها به دلیل مسائل و تبعیض های نژادپرستانه و گاهی نیز دلایل مالی و اجتماعی دارد. اینکه شخص به دلیل زندگی سخت، برای داشتن معیشت مطلوب و ساخت آینده بهتر به یک کشور خارجی پناهنده می گردد.
کوچ یا همان پناهندگی اگرچه در بعضی موارد ضروری نیست، اما ما شاهد پناهندگی های سرنوشت سازی نیز در تاریخ بوده ایم یکی از آن ها پناهندگی در تاریخ اسلام قبل از هجرت پیامبر اسلام بود، زمانی که گروهی از مسلمانان به دلیل آزار و اذیت مشرکان قریش، مکه را به قصد سرزمین نجاشی ترک کردند و در آن جا پناهنده می شوند.
با آنالیز دلایل پناهندگی های جغرافیایی به یک نتیجه گیری کلی رسیدیم. اینکه هر کوچ یا پناهندگی ای برای بهتر شدن زندگی و رسیدن به آسایش نسبی است.
پناهندگی مجازی راهی برای رهایی از دغدغه ها
روزگاری انسان ها به دلیل ترس از جان خود به کوه ها و غارها پناه می بردند، اما امروزه مردم از دنیای واقعی خود به عالم مجازی کوچ می نمایند تا دقایقی را به دور از دغدغه ها و افکار روزمره خود باشند. این پناهندگی نیز از ابتدا قرار بود برای دقایقی باشد و کوتاه مدت، اما گذر زمان دقایق را به ساعت و ساعت را به روز و روز را به یک فرایند طولانی کشاند.
این پناهندگی علاوه بر اینکه بر زندگی واقعی افراد تاثیر گذاشته آن ها را ترغیب به ساخت شخصیتی جدید از خود نموده است. پناه بردن افراد از دنیای واقعی به عالم مجاز در طولانی مدت باعث شد آن ها از درونیات واقعی خود دور شده و یک خود غیر واقعی در فضای مجازی از خود ارائه دهند.
این خود غیر واقعی گاهی با نام های غیر واقعی همراه می گردد، گاهی با تصاویر غیر واقعی یا ارائه اطلاعات شخصی غیر واقعی.
آنالیز دلایل کلی پناهندگی مجازی این واقعیت را آشکار می نماید که انسان ها وقتی از زندگی خصوصی و شخصی خود ناراضی هستند سعی می نمایند در فضای مجازی شخصیت سازی واهی انجام داده و سرگرم جذب انسان های دیگر، جلب توجه و تایید آن ها شوند.
اصغری، کارشناس روانشناسی در این باره گفت: فضای مجازی دیگر امروزه به عنوان ابزار ارتباطی تلقی نمی گردد چرا که بستری را فراهم نموده که انسان ها علاوه بر خود واقعی خود مجازی برای خود ساختند و برای ارضای نیازهای روانی خود و ایجاد حس پیشرفت و غرور از آن استفاده می نمایند.
وی اضافه کرد: اگر معیار قضاوت و سنجش در محیط حقیقی رفتار و عمل باشد که ملموس هستند در فضای مجازی بیشتر افراد و مخاطبان خود را محبوس در حباب ساختگی می نمایند که شاید فاصله میان آن ها از زمین تا آسمان باشد.
اصغری با اشاره به بحران های پیش رو برای این افراد گفت: حفظ ارتباط با دیگران در عین تنهایی که محدود به یک گوشی موبایل و یک نرم افزار می گردد چالشی است که مخاطبان فضای مجازی را برای فرار از محرک های تنش آور زندگی واقعی سوق می دهد.
وی اضافه کرد: حباب حاصله از شخصیت های مجازی با وجود یک سد محکم بنام قطع اینترنت می تواند بحران های روانی جبران ناپذیری را حاصل گردد.
تجربیات اثبات شده در رابطه با بعضی انسان ها که اینگونه دچار بحران شده اند نشان می دهد در مواردی نیز این افراد دچار خودباختگی روانی شده و حتی به مرز آزار رساندن به خود و خودکشی می رسند.
حال با قیاس پناهندگی جغرافیایی و پناهندگی روحی می توان به دو نتیجه متضاد رسید. برخلاف پناهندگی جغرافیایی که عموما باعث تحول بهتر در زندگی بشر می گردد و کوشش برای بهتر شدن را در انسان افزایش می بخشد پناهندگی روحی به عالم مجازی فرد را در زندگی واقعی دچار بی ثباتی و در نتیجه سرخوردگی می نماید.
بابایی کارشناس خانواده در این باره می گوید: پناه بردن به فضای مجازی بر اثر اضطراب های اجتماعی می تواند آثار مخربی بر فرد و جامعه بگذارد. جو حاکم بر فضای مجازی که در آن انواع ارتباطات فردی و گروهی وجود دارد می تواند مورد سواستفاده و عقده گشایی های فردی گردد.
وی با اشاره به خطرناک بودن بعضی از واکنش های موثر از فضای مجازی اضافه کرد: گاهی افراد برای جلب توجه دست به اقداماتی می زنند که اثرات جبران ناپذیری نظیر هماهنگی برای خودکشی های همزمان، ایجاد دار و دسته های فساد و ناهنجاری های اجتماعی در فضای مجازی که می تواند آن را به فضای حقیقی بکشاند دارد.
بابایی گفت: ورود به حریم شخصی افراد و ایجاد مزاحمت های خانوادگی و تخریب کانون گرم خانواده از دیگر آثار غرق شدگی در فضای مجازی است.
ورود به عصر فضای مجازی گرچه در ابتدا برای برقراری ارتباط گسترده تر و بهتر شدن زندگی مردم در روابط اجتماعی بود، اما در بعضی موارد شاهد انحراف از جهت صحیح، استفاده نادرست از آن با ساخت محتوای سخیف و ناهنجار هستیم که این در طولانی مدت به افراد و در نتیجه فرهنگ جامعه آسیب جبران ناپذیری وارد می نماید.
منبع: همشهری آنلاینسفرهای ادلیا: سفرهای ادلیا: ارزانترین تورهای مسافرتی اروپایی، آسیایی و کانادا