برترین تصاویر فضایی هفته نشنال جئوگرافیک - پرسینا بلاگ

چرخ ستاره ای

این عکس که با نوردهی طولانی گرفته شده است، چرخش شبانگاهی ستارگان را به تصویر می کشد در حالی که شفق قطبی بر فراز افق در حال درخشش است. این عکس در شبه جزیره مورنینگتن استرالیا گرفته شده و به تازگی در سایت دنیا در شب (TWAN) به نمایش گذاشته شده است. شفق قطبی زمانی به وجود می آید که ذرات باردار خورشید که با نام بادهای خورشیدی شناخته می شوند، با جو زمین برخورد می نمایند. برخورد این ذرات با اتم های اکسیژن و نیتروژن لایه یونسفر بر فراز میدان مغناطیسی قطبین زمین، باعث آزاد شدن انرژی می گردد که به صورت این درخشش های رنگی در ارتفاع 97 تا 1000 کیلومتری سطح زمین دیده می گردد.

سحابی پاره پاره

این عکس که به وسیله تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) رصدخانه جنوبی اروپا گرفته شده است، سحابی سیاره نمای فلمینگ 1 را به تصویر می کشد که جت ها و سایر ساختارهای به شدت متقارن آن مدت ها است که برای اخترشناسان به صورت یک راز در آمده است. تحقیقات تازه نشان می دهد که پایکوبی مداری ستارگان دوقلوی کوتوله سفید در مرکز این سحابی ممکن است موتور محرک پشت این چیدمان باشد.

سحابی های سیاره نما به هیچ وجه سیاره نیستند. این نام غلط در قرن هجدهم میلادی بر روی آنها گذاشته شد، چرا که این سحابی ها شبیه سیارات گازی بزرگ منظومه شمسی دیده می شدند. در حقیقت، سحابی های سیاره نما پوسته های درخشانی از گاز هستند که به وسیله ستارگان در حال مرگ مانند کوتوله های سفید به بیرون ریخته می گردد.

جزیره نصف شده

حتی از فاصله 2286 کیلومتری سطح زمین هم کاملا معلوم است شهرک ساحلی مانتول کینگ در نیوجرسی آمریکا ممکن است هیچ گاه مانند قبل نگردد. طی طوفان سهمگین سندی، یک موج اقیانوسی سوراخی را در این جزیره باریک ایجاد کرد که اثرات آن به وضوح در تصاویر هوایی دیده می گردد. طوفان سندی پل 25 میلیون دلاری مانتول کینگ را در هم کوبید، کل خانه های آن محدوده را از روی زمین محو کرد، و باعث شد تا بخشی از شهرک در اثر صدمه خطوط گازرسانی دچار حریق گردد.

ستاره باران

در این تصویر ترکیبی، خوشه ستاره ای ماکیان OB2 که نزدیک ترین زایشگاه ستاره ای به زمین است، به خاطر انرژی صدها ستاره داغ و جوان در حال درخشش دیده می گردد. برای تهیه این عکس، رصدخانه اشعه ایکس چاندرا به فاصله ای در حدود 5 هزار سال نوری خیره شد و تصویر 1500 ستاره را که پرتو ایکس از خود ساطع می کردند (ستارگان آبی عکس بالا) ثبت کرد. تلسکوپ فضایی اسپیتزر هم تصویر فروسرخ (قرمز) را تهیه کرد، و تلسکوپ زمینی ایزاک نیوتن هم تصویر مربوط به طول موج مرئی (نارنجی) را ثبت کرد.

هنوز نمرده ام

شاید این تصویر شبیه انفجارهای علمی تخیلی فیلم های هالیوودی به نظر رسد، اما کهکشان NGC 5010 در واقع مشغول گذار از یک فرگشت طولانی و غیرمخرب از یک کهکشان مارپیچی همچون کهکشان راه شیری ما، به یک نمونه بالغ تر یعنی کهکشان بیضوی قرمز و مرده است. این عکس که به وسیله تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است، کهکشان NGC 5010 را که عمدتا حاوی ستارگان قرمز و پیر است نشان می دهد. پرسپکتیو لبه ای این عکس، هم بازوهای مارپیچی فروریخته و هم شکل گرد کهکشان را به تصویر می کشد.

کلاهک های سفید مریخی

آیا این نشانه ای از وجود آب روی مریخ است؟ جواب این است: نه دقیقا. امواج برخوردی موجود در این عکس که به وسیله دوربین HiRISE مدارگرد شناسایی مریخ گرفته شده است، در واقع نمونه های نسبتا نادر صخره های بیرون زده مریخی هستند که معمولا با غبار یا ماسه پوشیده شده اند. بیرون زدگی نوارهای صخره های رسوبی مریخی می تواند به دانشمندان یاری کند تا دریابند که ترکیب و قدرت صخره های مریخی چطور تغییر نموده است.