دردسر نو بی آرتی خواب ها ، ساعت 4 صبح باید پیاده شوید! - پرسینا بلاگ

اما نه اتوبوس های شب و نه گرمخانه، خانه امن اتوبوس خواب ها نشد. هنوز جایگاه اتوبوس جای امنی است که این شب های سرد با دمای زیر صفر درجه سانتی گراد را سر نمایند.

اگرچه برای چمران، رئیس شورای شهر تهران اتوبوس خوابی بحث حاشیه ای است اما زندگی بعضی از شهفرایندان مرکز اینگونه می گذرد. اتوبوس خواب هایی که زورشان به اجاره خانه نمی رسد و مجبورند شب را روی یک جایگاه اتوبوس صبح نمایند.

مُسکنی موقت برای اتوبوس خواب ها که قرار نیست دردشان را دوا کند. درد تورم 43 درصدی، عایدی ناچیز و داشتن خانه ای که حالا برایشان رویایی دست نیافتنی است. حتی زورشان به حاشیه نشینی هم نمی رسد. حاشیه نشین هایی که به گفته تقی رستم وندی، معاون وزیر کشور تعدادشان به 11 تا 13 میلیون نفر می رسد.

4 صبح زمان پیاده شدن از اتوبوس های شب

اخیرا احمدی صدر، مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران از مستقر شدن 20 اتوبوس در سطح شهر تهران برای اتوبوس خواب ها خبر داده بود.

اما چرا بی آرتی خواب ها سراغ اتوبوس های شب نمی فرایند؟ یکی از اتوبوس خواب ها می گوید: آنجا فقط چند ساعت می توانیم بمانیم. مسئول گیت بلیت یکی از خطوط اتوبوسرانی هم می گوید: اتوبوس هایی که اینجا مستقر شده چهار صبح آنها را پیاده می نمایند. سرما و تاریکی شب هنوز نرفته باید دنبال جای دیگری باشند.

یکی از رانندگان اتوبوس هم می گوید: اتوبوس های شب هم راه چاره موقت است. آب ها که از آسیاب افتاد، دوباره اوضاع به روال قبل برمی گردد. اینها دوباره مجبورند هر شب در بی آر تی بخوابند.

اما همین راه چاره موقتی هم مشکل این افراد را حل ننموده. چون بی آرتی خواب ها ساعت چهار صبح پیاده می شوند. اتوبوس خواب ها باید دوباره بلیت بخرند و سوار اتوبوس های شرکت واحد شوند. مسئول گیت بلیت می گوید: برای بلیت نزدن هم یک ایستگاه مانده به ایستگاه آخر می توان پیاده و دوباره شد. بعضی از بی آرتی خواب ها اینگونه از هزینه بی آرتی خوابی کم می نمایند. باید منتظر بمانند تا اتوبوس بعدی برسد. یک ربع یا نیم ساعت خواب کمتر و انتظار در سرما برای کم کردن هزینه!

اما چرا شهفرایندان را ساعت چهار صبح از اتوبوس های شب پیاده می نمایند؟ روابط عمومی سازمان خدمات رفاهی و اجتماعی شهرداری تهران به خبرنگاران می گوید: سرانجام ساعت کاری اتوبوس ها از سوی اتوبوسرانی ساعت پنج صبح است. ساعتی که خطرات شب خوابی در سرما برطرف شده است. از این ساعت به بعد در صورت تمایل مددجویان امکان حضور آنها در گرمخانه ها وجود دارد. در حال پیگیری جدی هستیم که سازمان اتوبوسرانی امکان اختصاص اتوبوس ویژه برای این کار را فراهم آورد تا بتوانیم تا ساعت 8 صبح در خدمت مدد جویان باشیم.

چرا اتوبوس خواب ها به گرمخانه نمی فرایند؟

لباس های تمیزی به تن دارد. در اتوبوس هم اجازه نمی دهد کسانی که ماسک ندارند کنارش بنشینند. می گوید مدت هاست که اتوبوس خواب است. جهتها را کامل می شناسد. می داند کدام خط برای خوابیدن بهتر است یا کدام بدتر!

قبلا جایی کار می نموده که جای خواب رایگان هم به او می دادند. حالا اتوبوس را برای خواب انتخاب نموده. می گوید: گرمخانه بهداشتی نیست. محیط کثیفی دارد. چند بار برای خوابیدن تا در گرمخانه هم رفتم اما نتوانستم آنجا بروم آنقدر که کثیف است.

یکی از رانندگان اتوبوس می گوید: محیط گرمخانه برای کسانی که اعتیاد ندارند و سر و وضع درستی دارند هم خوب نیست! البته بعضی که اعتیاد دارند به گرمخانه نمی فرایند.

یک جایگاه در اتوبوس برای آنها خانه ای است مقرون به صرفه در مرکز! اتوبوس خواب هایی که هر 45 دقیقه یک بار باید پیاده شوند.

18 گرمخانه فعال در تهران

بر اساس داده هایی که روابط عمومی سازمان خدمات رفاهی و اجتماعی شهرداری تهران به خبرنگاران داده 18 گرمخانه و 2 سامانسرا در تهران فعال هستند. این گرمخانه ها به صورت 24 ساعت فعال هستند.

حمام در این گرمخانه ها الزامیست. پک بهداشتی در این گرمخانه ها توزیع می گردد. پتوها و وسایل دیگر در ماه 2 تا سه بار شست وشو می شوند.

اگرچه شهرداری تهران می گوید 18 گرمخانه در تهران فعال است، اما اتوبوس خواب ها فقط یک آدرس یک گرمخانه را می دهند؛ گرمخانه خاوران که از آن هم دل خوشی ندارند و می گویند تمیز نیست!

حتی رانندگان اتوبوس شرکت واحد هم تنها به وجود یک گرمخانه اشاره می نمایند. مسئول گیت هم فقط گرمخانه خاوران را معرفی می نماید و می گوید این تنها گرمخانه تهران است. معلوم نیست که چرا کسی از 17 گرمخانه دیگر یاد نمی نماید. یا گرمخانه ای نیست یا شناخته شده نیست!

یکی از اتوبوس خواب ها که اتوبوس را به گرمخانه ترجیح می دهد، می گوید برای حمام به حمام عمومی می رود. روزها هم تا شب کار می نماید. شب هم در بی آرتی می خوابد.

انتظار برای سرانجام زمستان

یکی خط آزادی-تهرانپارس را انتخاب می نماید و آن یکی خط تجریش راه-آهن را. جهت تجریش-راه آهن کوتاه تر است اما اتوبوس های این خط گرم است و جایگاه های راحتی دارد.

خط تهرانپارس-آزادی اما جهت طولانی تر است. بی آرتی خواب ها کمتر پیاده و سوار می شوند. بی آرتی خواب ها انتخاب دیگری هم دارند. خط خاوران-آزادی که هم اتوبوس های گرمی دارد و هم جهت طولانی است. اما آنطور که بعضی اتوبوس خواب ها و رانندگان می گویند این خط چندان امن نیست!

یکی از بی آرتی خواب ها می گوید: ایستگاه سرانجامی خطرناک است. کسانی که اعتیاد دارند بعضی از شب ها اینجا جمع می شوند و کمتر در اتوبوس های این خط می خوابم.

راننده اتوبوس هم می گوید اتوبوس خواب ها کمتر سراغ این خط می آیند. بی آرتی خواب هایی که هر شب با توجه به طول جهت 5 تا 6 بار هم ممکن است پیاده و سوار شوند. منتظرند که این چند ماه سرما تمام گردد. این یعنی از رنج نداشتن خانه سرمایش کم گردد!