شناسایی عوامل اصلی هراس از عرضه سهام جدید در بورس تهران - پرسینا بلاگ

به گزارش خبرنگاران به این ترتیب، هر چه از رونق پر شتاب کنونی سپری شده، حجم و انگیزه عرضه از سوی سرمایه گذاران نهادی کاهش یافته است. به عنوان مثال، عرضه های دولتی در سهام پالایشگاه در قیمت های کمتر از نصف نرخ کنونی به مراتب حجیم تر بود. در سهام بانک ها نیز نرخ فروش دولت در سهام مربوط به صندوق دارا در محدوده یک سوم قیمت های کنونی بود اما اخیرا عرضه های این سهام به رغم صف های خرید طویل به طور ناپیوسته اجرا شده است. در خصوص بانک ها که بخش مهمی از دارایی های سهامی را در بازار در اختیار دارند به رغم همه الزامات بانک مرکزی در زمینه واگذاری دارایی ها و جرائم مربوط و نیز شرایط سخت ترازنامه این بانک ها به لحاظ کفایت سرمایه، باز هم تعجیل یا حرکت منسجمی در فروش خرد سهام حتی در صف های خرید دیده نمی گردد. در نمونه ای دیگر، عرضه های مجموعه های وابسته به تامین اجتماعی نیز به رغم چشم انداز بودجه ای سخت و دارا بودن مازاد سهام در بسیاری از شرکت ها، کما بیش به همان عرضه های اولیه محدود مانده است. در نمونه ای دیگر، خودروسازان که مسائل بدهی و نقدینگی و عملیاتی آنها بر کسی پوشیده نیست، به جای استفاده از فرصت طلایی عرضه سهام مازاد و تامین نقدینگی به منظور اصلاح ساختار اقتصادی، به عرضه های پراکنده و کم حجم روزانه و بعضی آگهی های بلوکی برای واگذاری با شرایط نامحتمل به لحاظ امکان تحقق بسنده نموده اند. این همه انفعال در سمت عرضه در حالی رخ می دهد که از یکسو تاکید مقامات عالی کشور در تریبون های رسمی بر تسریع واگذاری هاست و از سوی دیگر، قیمت های سهام به لحاظ تطابق با ارزش ذاتی و جذابیت به حد کمال رسیده و صف های طولانی هم برای خرید سهام وجود داشته است. نکته جالب این است که همه مالکان مورد اشاره به نوعی دچار مسائل کمبود نقدینگی و ناترازی بودجه ای هستند. به این ترتیب می توان گفت رشد ممتد اخیر بازار سهام نه تنها سرمایه گذاران حقیقی بلکه نهادهای حقوقی محتاج نقدینگی را نیز از عرضه سهام ترسانده است؛ وضعیتی که خود یکی از محرک های اصلی تشدید هیجان صعودی و پیشروی بی محابای خریداران در فضای عقب نشینی فروشندگان است.