قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس چیست و چرا با شیوع کرونا اهمیت یافته است؟ - پرسینا بلاگ

انتقال عفونت به وسیله تنفس اسپور های کپک در مواردی انتقال به وسیله خاک، محصولات پوسیده یا نان یا کمپوست صورت می گیرد.

چه کسی در معرض خطر قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس است؟

این عفونت می تواند برای هر فردی در هر سنی اتفاق بیفتد. بیشتر مردم در مقطعی از زندگی روزمره خود با این قارچ تماس می گیرند. اما اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف شده باشد، به علت دارویی که مصرف می کنید یا به علت بیماری های زیر می توانید درگیر این عفونت شوید:

• دیابت، به ویژه هنگامی که تحت کنترل نیست
• HIV یا ایدز
• سرطان
• پیوند عضو
• پیوند سلول های بنیادی
• نوتروپنی (تعداد کم گلبول های سفید خون)
• استفاده طولانی مدت از استروئید
• استفاده از دارو های تزریقی
• سطح بالای آهن در بدن (هموکروماتوز)
• سلامت بد ناشی از تغذیه نامناسب
• سطح ناهموار اسید در بدن (اسیدوز متابولیک)
• زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد
• بعلاوه اگر آسیب پوستی مانند سوختگی، بریدگی یا زخم داشته باشید، بیشتر احتمال دارد

و البته مواردی در افراد مبتلا به کرونا یا COVID-19 گزارش شده است و این موارد رو به افزایش هستند. به عبارتی به خاطر اینکه عفونت شدید، سیستم ایمنی را تشعیف می نماید و در بیماران بستری کرونا، ضروری است که کورتون استفاده گردد، این بیماران به ویژه در بخش آی سی یو، مستعد عفونت با قارچ سیاه هستند.

علائم قارچ سیاه یا موکورمیکوزیس

علائم موکورمیکوزیس بستگی به این دارد که قارچ در کجای بدن شما در حال رشد است.و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تب
• سرفه کردن
• درد قفسه سینه
• تنگی نفس
• تورم در یک طرف صورت شما
• سردرد
• احتقان سینوسی
• ضایعات سیاه روی پل بینی یا داخل دهان
• درد شکم
• تهوع و استفراغ
• خونریزی دستگاه گوارش
• خون در مدفوع
• اسهال

اگر پوست شما آلوده است، این ناحیه ممکن است تاول زده، قرمز یا متورم به نظر برسد. ممکن است سیاه گردد یا گرم یا دردناک گردد.

قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس

عفونت بعلاوه می تواند به وسیله خون به سایر نقاط بدن شما سرایت کند. به این موکورمایکوزیس منتشر می گویند. هنگامی که این اتفاق می افتد، قارچ می تواند اندام هایی مانند طحال و قلب را تحت تأثیر قرار دهد. در موارد شدید، ممکن است تغییراتی در شرایط هوشیاری و ذهنی ایجاد گردد یا بیمار به کما برود. حتی می تواند کشنده باشد.

تشخیص و درمان قارچ سیاه موکورمایکوزیس

در صورت مشکوک بودن به موکورمایکوزیس ، پزشک بیمار را معاینه می نماید و از سابقه پزشکی او می پرسد. اگر در غذا های فاسد شده خورده شده یا بیمار در مکان هایی که اسپور قارچ در آن ها اغلب یافت می شده، بوده، باید به پزشک اطلاع داده گردد.

پزشک ممکن است نمونه ای از مایع بینی یا گلو را گرفته و برای آزمایش در آزمایشگاه ارسال کند. بعلاوه ممکن است بیوپسی بافت انجام داده گردد و یک قطعه کوچک از بافت آلوده را برای آزمایش خارج نمایند.

پزشک ممکن است آزمایشات تصویربرداری مانند CT یا MRI را انجام دهد تا بداند آیا عفونت به مغز یا سایر اندام ها سرایت نموده است.

در صورت تشخیص موکورمایکوزیس ، باید در اسرع وقت درمان را با تجویز دارو های ضد قارچ آغاز گردد. این دارو ها رشد قارچ را متوقف نموده، آن را از بین می برند و عفونت را تحت کنترل می گیرند. بعضی از این داروها عبارتند از

• آمفوتریسین بی
• ایزووکونازول
• پوزاکونازول

دارو ها را به وسیله وریدی (داخل وریدی یا IV) یا به صورت قرص تجویز شوند. پزشک ممکن است با دوز های بالا به وسیله IV آغاز کند تا عفونت تحت کنترل قرار گیرد، که ممکن است چند هفته طول بکشد. سپس، درمان خوراکی آغاز گردد.

در موارد شدید، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن بافت آلوده یا مرده را توصیه کند تا از پخش شدن قارچ جلوگیری گردد. این ممکن است شامل برداشتن قسمت هایی از بینی یا چشم بیمار باشد. پذیرش این درمان ممکن است برای بیمار خیلی سخت باشد اما درمان این عفونت تهدید نماینده زندگی بسیار مهم است.

عوارض قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس:

• نابینایی
• لخته شدن خون یا انسداد عروق
• آسیب عصبی

موکورمیکوزیس بدون درمان می تواند کشنده باشد. از آنجا که عفونت بسیار نادر است، اندازه دقیق مرگ و میر معین نیست. اما محققان تخمین می زنند که به طور کلی، 54 درصد از افراد مبتلا به موکورمیکوز جان خود را از دست می دهند.

احتمال مرگ بستگی به این دارد که کدام قسمت از بدن تحت تأثیر قرار گرفته است. پیش آگهی برای افرادی که عفونت سینوسی دارند بهتر از عفونت های ریه یا مغز است.

پیشگیری از موکورمایکوزیس

از منطقه های که گرد و غبار یا خاک زیادی دارند، مانند محل ساخت و ساز و حفاری، دوری کنید. اگر مجبور هستید در این منطقه ها باشید، از ماسک صورت مانند N95 بهره ببرید.

از آب آلوده خودداری کنید که می تواند شامل آب سیلابی و یا آب خارج شده از ساختمان های آسیب دیده به خصوص پس از بلایای طبیعی مانند طوفان یا سیل باشد

اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است، از فعالیت هایی که شامل گرد و غبار و خاک است، مانند باغبانی یا حیاط، اجتناب کنید. اگر نمی توانید، با کفش، دستکش، شلوار بلند و آستین بلند از پوست خود محافظت کنید. هرچه زودتر برش ها یا خراش ها را با آب و صابون بشویید.

منبع: یک پزشک