آیا خواب زیاد می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد؟ - پرسینا بلاگ

یافته ها نشان می دهد که خوابیدن بیش از 10 ساعت ممکن است خطر ابتلا به سرطان را در زنان و خطر مرگ بر اثر سرطان را هم در مردان و هم در زنان افزایش دهد.

محققان می گویند یافته های آنها ممکن است به اصلاح توصیه های خواب در ژاپن یاری کند، که در حال حاضر به بزرگسالان شاغل و میانسال توصیه می نماید تا جایی که می توانید بخوابید.

بر اساس یافته های تازه، مدت خواب 6 تا 8 ساعت برای مردان و 6 تا 9 ساعت برای زنان می تواند ایمن ترین زمان در خصوص بروز سرطان و خطر مرگ و میر در میان بزرگسالان باشد.

این یافته ها به صورت آنلاین در مجله بین المللی سرطان منتشر شد.

تحقیقات مربوط به زمان خواب و خطر سرطان کمی فرق دارد. سه متاآنالیز که بین سال های 2016 و 2019 انجام شد، نشان داد که مدت خواب خیلی طولانی، با اندکی افزایش خطر مرگ و میر ناشی از سرطان در آسیایی ها مرتبط است.

یک متاآنالیز جداگانه که در سال 2018 انجام شد نشان داد که هر دو مدت خواب کوتاه و طولانی ارتباطی با بروز سرطان ندارند. اما در تجزیه و تحلیل طبقه بندی شده، زمان خواب کوتاه تر با 36 درصد افزایش خطر ابتلا به سرطان در میان آسیایی ها مرتبط بود.

برای آنالیز بیشتر، محققان داده های شش گروه جمعیتی مختلف که شامل 271،694 بزرگسال - 126،930 مرد و 144،764 زن - با 40،751 مورد سرطان و 18،323 مرگ ناشی از سرطان در طول پیگیری بود را گردآوری کردند.

در تجزیه و تحلیل چند متغیره، مدت خواب طولانی تر با بروز کلی سرطان در مردان مرتبط نبود. با این حال، در زنان، خواب 10 ساعت یا بیشتر در مقایسه با 7 ساعت، با افزایش 19 درصدی خطر ابتلا به سرطان همراه بود.

علاوه بر این، خواب 10 ساعت یا بیشتر با افزایش خطر مرگ ناشی از سرطان در زنان (نسبت خطر [HR]، 1.44) و مردان (HR، 1.18) مرتبط بود.

خوابیدن به مدت 5 ساعت یا کمتر، در مقایسه با 7 ساعت، با بروز سرطان و مرگ و میر ارتباطی نداشت. با این حال، در میان زنان یائسه، مدت خواب کوتاه تر خطر مرگ ناشی از سرطان را افزایش می دهد (HR، 1.15).

نویسندگان چندین نقطه قوت تجزیه و تحلیل را برجسته کردند، از جمله حجم بزرگ نمونه و بعلاوه طبقه بندی نتایج بر اساس شاخص توده بدنی و شرایط یائسگی، که به ندرت در مطالعات قبلی اجرا شده است.

اما محدودیت ها شامل مدت زمان خواب گزارش شده به وسیله خود فرد و فقدان اطلاعات در خصوص کیفیت خواب بود. محققان خاطرنشان می نمایند که مکانیسمی که به وسیله آن موقع خواب ممکن است بر بروز سرطان و مرگ و میر تأثیر بگذارد نامشخص است، اما به احتمال زیاد پیچیده و مختص محل سرطان است.

بعلاوه ممکن است علیت معکوس بتواند ارتباط بین مدت زمان خواب و وقوع سرطان و مرگ و میر را شرح دهد. به عنوان مثال، درد ناشی از سرطان باعث اختلال در طول مدت و کیفیت خواب می گردد. با این حال، تجزیه و تحلیل هیچ شواهدی از علیت معکوس یا سایر عوامل مخدوش نماینده پیدا نکرد.

بر اساس این یافته ها، محققان می گویند مدت زمان خوابیدن ممکن است متغیر مهمی باشد که در مدل های پیش بینی خطر ابتلا به سرطان و مرگ و میر گنجانده گردد.