تقسیم دنیا در کنفرانس یالتا - پرسینا بلاگ

هفتاد و پنج سال پیش، چند ماه پیش از خاتمه جنگ جهانی دوم از چهارم تا یازدهم فوریه سال 1945 به مدت هشت روز در کاخ تزار ها در شهر یالتا واقع در شبه جزیره کریمه، نشست سران کشور های ائتلاف ضد هیتلر، فرانکلین روزولت رئیس جمهور آمریکا و وینستون چرچیل نخست وزیر انگلستان و جوزف استالین رهبر شوروی، برای گفتگو در خصوص شکست نهایی آلمان فاشیست و متحدانش و همچنین برای دست یابی به یک سیاست و برنامه مشترک پس از خاتمه جنگ برگزار شد.

تصمیم های مهم این کنفرانس درباره جنگ عبارت بود از اینکه تسلیم آلمان باید بی قید و شرط باشد؛ جنایتکاران جنگی آلمان باید به سرعت به محاکمه کشیده شوند؛ غرامات جنگ باید جبرا مطالبه شود؛ کشور های آزاد شده اروپای شرقی باید از انتخابات آزاد دموکراتیک برخوردار شوند؛ مرز های لهستان و روسیه باید به زیان آلمان، تا رودخانه های ادر و نایسه، به سمت غرب منتقل شوند و در نهایت اتحاد شوروی طی سه ماه پس از انتها جنگ اروپا، به جنگ علیه ژاپن ملحق خواهد شد.

در موافقت نامه یالتا تصمیم هایی مرتبط با ساز و کار سازمان ملل که در آن روزگار در حال تاسیس بود گرفته شد که عبارتند از: اینکه عضویت در این سازمان جدید جهانی برای تمام کشور هایی که تا یکم مارس 1945 به قدرت های محور اعلام جنگ کرده باشند، آزاد خواهد بود.

یک نظام سرپرستی برای جایگزینی موافقت نامه قیمومیت جامعه ملل تاسیس خواهد شد و در نهایت حق وتو در شورای امنیت در خصوص تصمیمات ناظر بر رویه ها اعمال نخواهد شد و هم چنین از سوی یکی از طرف های یک مناقشه، برای جلوگیری از رسیدگی به آن مناقشه، نمی توان استفاده کرد.

می توان گفت که موافقت نامه یالتا به تجدید آرایش در ساختار قدرت و حوزه های نفوذ در اروپای شرقی و آسیا یاری رساند چرا که در خاتمه جنگ جهانی دوم هیچ معاهده عمومی برای صلح به امضا نرسید و موافقت نامه مذکور به ابزاری اصلی برای هماهنگ سازی سیاست های قوای پیروز متفقین در قبال کشور های مغلوب محور بود.

اما در نهایت هدف اصلی انگلستان و آمریکا مبنی بر ممانعت از تسلط شوروی بر اروپای شرقی تحت اشغال ارتش سرخ و کمونیست شدن آن، نظر به دستکاری شوروی در انتخابات آن کشور ها به منظور تضمین پیروزی کمونیست ها در مقطع سال های 1946 تا 1948 پس از جنگ، عقیم ماند.

منبع: اسپوتنیک