شیر پرچرب یا شیر کم چرب؛ کدام بهتر است؟ - پرسینا بلاگ

برای چندین دهه، دستورالعمل های تغذیه فقط محصولات لبنی کم چرب را برای افراد بالای دو سال توصیه می نماید. با این حال، در سال های اخیر، دانشمندان این توصیه متخصصان تغذیه را زیر سوال برده اند. مطالعات اخیر نشان می دهد که شاید لبنیات بدون چربی یا لبنیات کم چرب الزاما همواره سالم ترین گزینه در تغذیه سالم نیست و برعکس، مصرف محصولات لبنی کم چرب می تواند برای سلامتی تبعاتی هم داشته باشد.

در این مقاله به موضوع بحث برانگیز تفاوت شیر پرچرب و شیر کم چرب و همینطور خواص شیر پرچرب پرداخته شده است.

شیر: محصول لبنی پرخاصیت اما پرحاشیه

در خصوص فواید بی نظیر نوشیدن شیر برای سلامت بدن بسیار گفته شده است. این ماده مغذی در غدد شیری پستانداران فراوری می گردد. پستانداران از شیر برای تغذیه نوزادان خود استفاده می نمایند. این روزها نوشیدن شیر گاو و شیر انواع پستاندارن مانند شیر بز، شیر گاومیش و شیر شتر بین انسان ها در سراسر دنیا جزوی از عادت غذایی روزانه و یکی از مواد مفید در رژیم غذایی سالم برشمرده می گردد.

شیر سرشار از کلسیم، ویتامین دی و پتاسیم است و به همین علت یکی از رایج ترین و البته مغذی ترین نوشیدنی ها در بین بچه ها و بزرگسالان در سراسر دنیا شناخته می گردد. مواد غذایی مختلفی مثل ماست، پنیر و خامه از شیر فراوری می گردد که به آن ها لبنیات می گویند.

لبنیات یکی از مهم ترین بخش های رژیم غذایی در دنیای مدرن است. مگر می توان صبحانه ای را بدون شیر و پنیر تصور کرد؟ از شیر و محصولات لبنی در تهیه صبحانه تا دسرها و وعده های غذایی مختلف استفاده می گردد. با این که نوشیدن شیر بسیار رایج است، اما همواره این سوال وجود دارد که شیر کم چرب بهتر است یا شیر پرچرب؟

در ادامه، همراه ما باشید تا درباره ارزش غذایی و کالری شیر پرچرب بیشتر بدانید. ضمن این که برخی سوالات متدوال پیرامون شیر پرچرب مورد آنالیز قرار می گیرد.

شیر پرچرب، شیر کم چرب یا شیر بدون چربی

انواع مختلفی از شیر در فروشگاه ها موجود است. تفاوت این شیرها عمدتا از نظر محتوای چربی آن ها است. شیر پرچرب گاهی اوقات به عنوان شیر معمولی هم در بین مردم شناخته می گردد که علت عمده آن این است که اندازه چربی موجود در آن تغییر ننموده است. این در حالی است که شیر بدون چربی و شیر یک درصد چربی با حذف چربی از شیر پرچرب فراوری می شوند.

محتوای چربی به عنوان درصدی از کل مایع، بر حسب وزن میزان گیری می گردد. محتوای چربی انواع شیر عبارت است از:

• شیر پرچرب: 3.25 درصد چربی
• شیر کم چرب: 1 درصد چربی
• شیر بدون چربی: نیم درصد چربی

در ادامه، جدول ارزش غذایی یک فنجان شیر (معادل 237 میلی لیتر) با درصد چربی های مختلف آورده شده است.

ارزش غذایی انواع شیر

مواد مغذی	شیر پرچرب	شیر کم چرب	شیر بدون چربی
کالری	146	102	83
کربوهیدرات	12/8 گرم	12/7 گرم	12/5 گرم
پروتئین	8/3 گرم	8/2 گرم	7/9 گرم
چربی	7/9 گرم	2/4 گرم	0/2 گرم
چربی اشباع	183 میلی گرم	1/5 گرم	0/1 گرم
امگا-3	4/6 گرم	9/8 میلی گرم	2/5 میلی گرم
کلسیم	276 میلی گرم	290 میلی گرم	306 میلی گرم
ویتامین دی	97/6 IU	127 IU	100 IU

ارزش غذایی شیر با درصد چربی های مختلف

از آنجایی که چربی نسبت به هر ماده مغذی دیگری کالری بیشتری نسبت به وزن دارد، شیر با محتوای چربی بالاتر کالری بیشتری دارد.

با توجه به این که ویتامین دی (ویتامین D) محلول در چربی است، بسته به محتوای چربی شیر اندازه آن می تواند متفاوت باشد. بنابراین، در شیر به طور طبیعی ویتامین دی فقط در محتوای چربی وجود دارد. با این حال، بیشتر فراوری نمایندگان شیر ویتامین دی را به عنوان ماده اضافی به شیر اضافه می نمایند، بنابراین هر نوع شیری در بازار معمولا حاوی ویتامین D مشابهی است. مگر آن که مقادیر اضافه شده بیشتر باشد.

یکی از مهم ترین تفاوت های تغذیه ای بین انواع شیر اندازه امگا 3 آن هاست. اسیدهای چرب امگا 3 با فواید سلامتی بسیاری از جمله: سلامت قلب و مغز و همینطور کاهش خطر ابتلا به سرطان مرتبط هستند. هرچه یک فنجان شیر چربی بیشتری داشته باشد، اندازه امگا-3 آن بیشتر است.

علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند که شیر پرچرب تازه حاوی اندازه بیشتری امگا-3 نسبت به شیر پرچرب با مواد نگهدارنده است، مگر آن که بسته بندی شیر غنی شده با امگا-3 یا شیر از نوع نسل نو شیر با عنوان شیر ESL باشد.

تفاوت عمده بین انواع شیر موجود در بازار در محتوای چربی آن هاست. شیر پرچرب در مقایسه با شیر کم چرب یا شیر فاقد چربی حاوی چربی و کالری بیشتری است. اما با وجود چربی و کالری بیشتر، آیا به قطعیت می توان گفت شیر پرچرب برای سلامتی مضر است؟

درباره پروتئین های شیر

شیر منبع غنی از پروتئین است. تقریبا در هر 30 میلی گرم شیر حدود 1 گرم پروتئین وجود دارد. این اندازه از پروتئین شاید پاسخی کوتاه برای این سوال باشد که چرا نمی توان پروتئین شیر را با دیگر انواع پروتئین جایگزین کرد. یک فنجان شیر (240 میلی لیتر) شامل 7/7 گرم پروتئین است. پروتئین های شیر را بر اساس اندازه حلالیت در آب می توان به دو گروه تقسیم کرد:

• پروتئین غیرقابل حل در آب: به پروتئین های شیر که غیرقابل حل در آب هستند کازئین می گویند.
• پروتئین محلول در آب: به این پروتئین ها وی یا آب پنیر می گویند.

هردوی این پروتئین ها در شیر دارای اسیدآمینه های ضروری بوده و برای هضم بسیار مفید هستند.

کازئین

کازئین نوعی پروتئین غیرقابل حل در آب است که در شیر یافت می گردد. کازئین 80 درصد پروتئین های شیر را تشکیل می دهد. خود کازئین انواع مختلفی دارد که یکی از آن ها آلفاکازئین است. از مهم ترین خواص کازئین می توان به افزایش جذب مواد معدنی مثل کلسیم و فسفر اشاره نمود. این پروتئین همینطور می تواند فشار خون را کاهش دهد. اما یکی از سوالات اساسی در رابطه با کازئین که بیشتر از سوی ورزشکاران به علت مصرف این پروتئین در سبد غذایی شان مطرح می گردد این است که پروتئین کازئین را چطور و چه زمانی مصرف باید مصرف کرد؟

پروتئین وی (whey)

پروتئین وی یا آب پنیر حدود 20 درصد از پروتئین های شیر را تشکیل می دهد. این پروتئین سرشار از آمینو اسیدهای شاخه ای (BCAA) مثل لوسین، ایزولوسین و والین است. این پروتئین در بهبود خلق و خو و کاهش فشار خون موثر است. بعلاوه در رشد و پرورش عضلات هم بسیار موثر بوده و به همین علت به عنوان یک مکمل ورزشی هم شناخته می گردد و برترین زمان مصرف پروتئین وی پس از فعالیت ورزشی است.

درباره چربی شیر

شیر کامل گاو که در بازار به عنوان شیر پرچرب فروخته می گردد، حدود 4 درصد چربی دارد. در بسیاری از کشورها شیر بر اساس اندازه چربی که دارد به فروش می رسد. برای مثال در آمریکا شیر کامل با 25/3 درصد چربی، شیر کم چرب با 2 درصد و 1 درصد چربی فروخته می گردد.

چربی شیر یکی از پیچیده ترین چربی های موجود در مواد غذایی است که حدود 400 نوع اسید چرب را شامل می گردد. شیر پرچرب یا شیر کامل سرشار از چربی های اشباع شده است و حدود 70 درصد اسید چرب دارد. 3/2 درصد از محتوای کل چربی این شیر را چربی های اشباع نشده چندگانه (چربی چند اشباع نشده ) تشکیل می دهد. درحالی که 28 درصد آن شامل چربی تک اشباع نشده است.

علاوه بر این ها، چربی های ترانس به طور طبیعی در محصولات لبنی یافت می شوند. شیر حاوی مقادیر کمی چربی ترانس مثل اسید واکسنیک و اسید لینولئیک کونژوگه (CLA) است. برخلاف چربی های ترانس موجود در غذاهای فرآوری شده، چربی های ترانس موجود در محصولات لبنی هیچ ضرری نداشته و حتی مفید هم هستند.

درباره کربوهیدرات شیر

حدود 5 درصد از شیر شامل کربوهیدارت است. کربوهیدرات موجود در شیر عموما به شکل لاکتوز هستند. در سیستم گوارشی ما، لاکتوز به به گلوکز و گالاکتوز تجزیه می گردد. این مواد جذب جریان خون شده و همزمان کبد گالاکتوز را به گلوکز تبدیل می نماید. برخی از افراد آنزیم مورد احتیاج برای تجزیه لاکتوز را ندارد و به همین علت نمی توانند شیر گاو بنوشند، چون در هضم آن با مشکل روبرو می شوند.

درباره مواد معدنی و ویتامین های شیر

شیر گاو تمامی مواد معدنی و ویتامین هایی که یک گوساله برای رشد در سال اول زندگی خود احتیاج دارد را شامل می گردد. بعلاوه تمام مواد مغذی مورد احتیاج بدن انسان را هم در خود داشته و می تواند آن ها را تامین کند. بنابراین شیر را می توان از مغذی ترین نوشیدنی های دنیا برای انسان و حیوانات دانست. ویتامین ها و مواد معدنی موجود در شیر عبارتند از:

• ویتامین ب12 (B12): تمامی غذاهایی که منشا حیوانی دارند مثل شیر، سرشار از ویتامین ب12 هستند.
• کلسیم: شیر سرشار از کلسیم است و کلسیم آن به راحتی در بدن جذب می گردد.
• ویتامین ب2 (B2): ویتامین ب2 یا ریبوفلاوین به اندازه بسیار زیادی در شیر یافت می گردد.
• فسفر: محصولات لبنی مثل شیر سرشار از فسفر هستند. فسفر ماده ای معدنی است که در بسیاری از فرایندهای بیولوژیک بدن نقش اساسی دارد.
• شیر غنی شده با ویتامین دی (D): در برخی از کشورها، شیر را با ویتامین دی غنی می نمایند.

درباره هورمون های شیر

بیش از 50 هورمون مختلف به طور طبیعی در شیر گاو وجود دارد که برای رشد گوساله ضروری است. به جز هورمون (IGF-1)، بقیه هورمون های شیر گاو هیچ تاثیری روی بدن انسان ندارند. هورمون (IGF-1) در شیر مادر هم وجود دارد و تنها هورمونی است که از شیر گاو جذب بدن انسان می گردد. این هورمون برای رشد بسیار مفید است.

چرا شیر پرچرب گاهی با عنوان شیر ناسالم از سبد غذایی روزانه حذف می گردد؟

برای سال ها متخصصان تغذیه نسبت به اندازه چربی انواع لبنیات از جمله شیر هشدار داده اند و طبیعی است که شما هم نسبت به مصرف شیرهای پرچرب کمی حساس تر باشید. این توصیه متخصصان بیشتر به علت محتوای چربی اشباع شیرهای پرچرب بوده است.

به توصیه متخصصان تغذیه مصرف چربی های اشباع، از خانواده انواع چربی، به علت افزایش احتمالی ابتلا به بیماری های قلبی می تواند خطرناک باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که چربی اشباع شده سطح کلسترول خون را افزایش می دهد که با افزایش خطر بیماری های قلبی مرتبط است. با وجود مطالعات فراوان در این زمینه، هنوز هیچ مدرکی به قطعیت این موضوع را اثبات ننموده است.

همانند بسیاری از توصیه های محققان که با یکدیگر در تناقض هستند یا به صورت دوره ای بنا بر نتایج مطالعات تغییر می نمایند، در سال های اخیر این توصیه هم زیر سوال رفته است. حتی برعکس آنچه قبلا تصور می شد، در حال حاضر داده های تجربی زیادی نشان می دهند خوردن چربی های اشباع شده باعث ابتلا به بیماری قلبی نمی گردد.

در گذشته، شیر کامل به علت محتوای چربی اشباع، ناسالم در نظر گرفته می شد، اما تحقیقات اخیر این توصیه را به طور قطع تایید نمی نماید.

آیا واقعا باید از چربی اشباع در شیر پرچرب بترسید؟

همانطور که بالاتر اشاره شد، شواهد علمی بسیار کمی وجود دارد که نشان دهد شما باید به طور کل مصرف چربی های اشباع شده در رژیم غذایی تان را حذف کنید. در واقع، آنالیز 21 مطالعه به این نتیجه رسیده اند که هیچ مدرک قابل توجهی وجود ندارد که نشان دهد چربی اشباع شده خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد.

مطالعه دیگری نشان داد که مصرف چربی های اشباع شده با بیماری قلبی، سکته مغزی، حمله قلبی یا مرگ ناشی از بیماری قلبی ارتباطی ندارد.

باور رایج می گوید چربی اشباع شده سطح کلسترول را افزایش داده و سطح کلسترول بالا هم خطر بیماری قلبی را افزایش می دهد. با این حال، رابطه بین چربی اشباع شده و کلسترول پیچیده تر از این حرف ها است.

چربی اشباع شده سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) را در خون افزایش می دهد که به کلسترول بد معروف است. اما چیزی که اغلب نادیده گرفته می گردد این است که چربی اشباع شده سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) یعنی کلسترول خوب را نیز افزایش می دهد و HDL اثر محافظتی در برابر بیماری قلبی دارد.

علاوه بر این، همه انواع LDL خطرناک نیستند. انواع مختلفی از LDL وجود دارد و ذرات بسیار کوچک و متراکم LDL هستند که بیشترین اثرات مخرب را بر قلب و عروق دارند.

جالب اینجاست که چربی اشباع شده در واقع LDL را از ذرات کوچک و متراکم به ذرات بزرگ و کمتر مضر تغییر می دهد.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که برخی از مطالعات مصرف لبنیات پرچرب را با افزایش خطر ابتلا به دیابت و پیش دیابت (پره دیابت) مرتبط می دانند، در حالی که برخی دیگر هیچ ارتباطی را نشان داده اند.

یک مطالعه دیگر نشان داد که لبنیات بدون چربی و تخمیر شده با پیش دیابت مرتبط است، اما لبنیات پرچرب و غیرتخمیری نتیجه مثبتی با پیش دیابت داشتند.

هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که نشان دهد چربی اشباع شده خطر بیماری قلبی را افزایش می دهد. چربی اشباع شده، سطح کلسترول بد را افزایش می دهد، اما چربی اشباع مضرترین نوع کلسترول بد نیست. در عین افزایش سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم، چربی اشباع سطح لیپوپروتئین با چگالی بالا یا همان کلسترول خوب را هم افزایش می دهد. پس، مصرف شیر پرچرب نمی تواند به طور صد در صد برای سلامتی مضر تلقی گردد.

نوشیدن شیر چرب می تواند به مدیریت وزن یاری کند

بسیاری از مردم از نوشیدن شیر کامل (شیر پرچرب) اجتناب می نمایند چرا که تصور می نمایند چربی و کالری اضافی باعث افزایش وزن آن ها می گردد. جالب اینجاست که مطالعات خلاف این موضوع را نشان می دهند. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که مصرف لبنیات پرچرب، مانند شیر کامل، ممکن است در واقع به جلوگیری از افزایش وزن یاری کند.

در یک مقاله مروری، 11 مطالعه از 16 مطالعه ارتباط بین مصرف لبنیات پرچرب و کاهش خطر ابتلا به چاقی را نشان دادند. مطالعه دیگری نشان داد که مصرف لبنیات پرچرب با افزایش خطر افزایش وزن، بیماری قلبی عروقی یا دیابت نوع دو ارتباطی ندارد.

یک مطالعه گسترده نشان داد که زنانی که بالاترین مقادیر لبنیات پرچرب را مصرف می نمایند کمترین احتمال ابتلا به اضافه وزن را در طولانی مدت داشتند.

مطالعه دیگری بر روی 1782 مرد نشان داد آن دسته از افرادی که لبنیات پرچرب مصرف می کردند در مقایسه با مردانی که اندازه مصرف متوسطی داشتند، 48 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به چاقی شکمی بودند. در همان مطالعه، مردانی که لبنیات پرچرب کم مصرف می کردند، 53 درصد بیشتر در معرض خطر چاقی شکمی بودند.

این مسئله اهمیت زیادی در حفظ سلامتی دارد چرا که چاقی شکمی، که در آن چربی در اطراف کمر انباشته می گردد، می تواند بدترین نوع افزایش وزن باشد. مطالعات نشان داده اند که داشتن چربی در ناحیه میانه بدن؛ به ویژه اطراف شکم و پهلو، خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی و سرطان را افزایش می دهد.

رابطه بین شیر و مدیریت وزن چندین سال است که یک موضوع تحقیقاتی داغ بوده است و یافته ها مثل اغلب اوقات متناقض است. با این حال، بیشتر این مطالعات یا شامل همه انواع محصولات لبنی هستند یا بر لبنیات کم چرب تمرکز دارند. در مطالعاتی که فقط به محصولات لبنی پرچرب مانند شیر کامل توجه می نمایند، ارتباط تقریبا روشنی بین لبنیات پرچرب و وزن کمتر بدن وجود دارد.

مطالعه ای روی حدود 20000 زن نشان داده است که احتمال افزایش وزن در افرادی که بیش از یک وعده شیر کامل در روز مصرف می کردند در طول 9 سال 15 درصد کمتر از زنانی بود که شیر مصرف نمی کردند یا شیر کم چرب می نوشیدند.

افرادی که شیر کامل یا همان شیرپرچرب می نوشند معمولا وزن کمتری دارند. هیچ مدرکی مبنی بر این که نوشیدن شیر کامل به جای شیر بدون چربی باعث افزایش وزن شما می گردد هنوز وجود ندارد.

شیر پرچرب می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش دهد

نه تنها هیچ مدرک علمی وجود ندارد که ثابت کند چربی اشباع شده در شیر کامل باعث بیماری قلبی می گردد، بلکه چندین مطالعه نشان داده اند که نوشیدن شیر پرچرب یا همان کامل برای سلامتی مفید هم می تواند باشد.

مطالعات متعددی نشان داده اند که نوشیدن شیر کامل (پرچرب) با کاهش خطر ابتلا به سندرم متابولیک مرتبط است. سندرم متابولیک نامی است که به گروهی از عوامل خطر، از جمله مقاومت به انسولین، چاقی شکمی، سطوح پایین کلسترول HDL (خوب) و سطوح بالای تری گلیسیرید داده شده است. وقتی این عوامل خطر با هم وجود داشته باشند، خطر ابتلا به دیابت و بیماری قلبی در شما زیاد می گردد.

مطالعه ای روی بیش از 1800 نفر نشان داده است بزرگسالانی که بیشترین مصرف لبنیات پرچرب را داشتند، 59 درصد کمتر از بزرگسالانی با کمترین اندازه مصرف، شانس ابتلا به سندرم متابولیک را داشتند.

یک مطالعه در سال 2016 روی 10000 بزرگسال نشان داد که محصولات لبنی پرچرب با کاهش نشانگرهای سندرم متابولیک مرتبط هستند. این مطالعه هیچ اثر مفیدی در ارتباط با لبنیات کم چرب را نشان داد. به نظر می رسد وجود اسیدهای چرب موجود در شیر کامل با اثرات مثبت سلامتی بی ارتباط نباشد.

در یک مطالعه گسترده، افرادی که بالاترین اندازه اسیدهای چرب مشتق شده از لبنیات را در جریان خون خود داشتند، نسبت به افرادی که کمترین اندازه را داشتند، 44 درصد کمتر به دیابت مبتلا شدند.

نوشیدن شیر پرچرب ممکن است باعث کاهش خطر ابتلا به سندرم متابولیک باشد. نوشیدن شیر پرچرب یا کامل همینطور ممکن است مزایای قابل توجه دیگری از جمله افزایش باروری و کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را داشته باشد. با این حال، تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد.

مزیت اصلی شیر بدون چربی کالری کمتر آن است

شرایطی وجود دارد که در آن شیر بدون چربی می تواند برترین انتخاب برای رژیم غذایی شما باشد. اما شیر کم چرب برای چه کسانی مناسب است؟ به عنوان مثال، اگر از یک رژیم غذایی بسیار کم کالری پیروی می کنید، 63 کالری اضافی که از نوشیدن یک فنجان (237 میلی لیتر) شیر کامل به جای بدون چربی دریافت می کنید، ممکن است باعث گردد کالری دریافتی شما بیش از حد مجاز مصرف روزانه گردد.

شیر بدون چربی بعلاوه این مزیت را دارد که منبع پروتئین نسبتا کم کالری است. هم شیر کامل و هم شیر بدون چربی در هر فنجان حدود 8 گرم پروتئین دارند.

این شرح اضافی وجود دارد که در شیر کامل، پروتئین تنها 22 درصد کالری را تشکیل می دهد. این در حالی است که 39 درصد کالری شیر بدون چربی را پروتئین تشکیل می دهد.

شیر بدون چربی غذایی مغذی دارد، به این معنی که دوز زیادی از ویتامین ها و مواد معدنی را با کالری بسیار کمی فراهم می نماید. در واقع، شیر بدون چربی یکی از غنی ترین منابع غذایی کلسیم است که حدود 300 میلی گرم در هر فنجان را تامین می نماید. این حتی بیشتر از کلسیم شیر کامل است که 276 میلی گرم در هر فنجان است.

اگر احتیاج به افزایش مصرف کلسیم دارید اما نمی توانید کالری اضافی زیادی در رژیم غذایی خود داشته باشید، شیر بدون چربی برترین راهکار است.

کالری شیر پرچرب چقدر از شیر کم چرب بالاتر است؟

ارزش غذایی شیر پرچرب با شیر کم چرب از نظر ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین ها و هورمون ها تفاوتی ندارد. تنها فرق شیر پرچرب و کم چرب در اندازه کالری و چربی آن ها است.

در هر 220 گرم شیر پرچرب حدود 150 کالری و 8 گرم چربی وجود دارد. درحالی که در 220 گرم شیر کم چرب 1 درصد، حدود 100 کالری و 5 گرم چربی وجود دارد. در جدول زیر اندازه کالری و چربی موجود در انواع شیر آنالیز شده است:

نوع شیر	کالری	چربی
شیر پرچرب یا شیر کامل	150 کالری	8 گرم چربی
شیر کم چرب 2 درصد	120 کالری	4/5 گرم چربی
شیر کم چرب 1 درصد	100 کالری	5 گرم چربی
شیر بدون چربی	80 کالری	0 گرم چربی

کالری و اندازه چربی شیر در هر 220 گرم

بنابراین همان طور که از نام شیر پرچرب تعیین است، این شیر نسبت به شیر کم چرب کالری و چربی بیشتری دارد.

کلام آخر

همان طور که گفتیم شیر سرشار از مواد مغذی مورد احتیاج برای بدن انسان است. به همین علت نوشیدن روزانه یک لیوان شیر به هر سنی از کودک تا بزرگسال پیشنهاد می گردد. اما کدام نوع شیر بهتر است؟ شیر کم چرب یا شیر پرچرب؟ این سوال فکر بسیاری از افراد را به خود درگیر نموده است.

در پاسخ باید بگوییم که شیر کم چرب و شیر پرچرب از نظر ارزش غذایی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند و تنها تفاوت آن ها در اندازه کالری شیر پرچرب نسبت به شیر کم چرب است.

توصیه به اجتناب از شیر کامل ممکن است در گذشته رایج بوده باشد، اما علم آن را تایید نمی نماید. ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که شیر بدون چربی برترین انتخاب باشد، اما برای بیشتر افراد، شیر کامل مزایای تغذیه ای واضحی نسبت به شیر بدون چربی و کم چرب دارد.

نوشیدن شیر کامل به طور منظم ممکن است به شما در مدیریت وزن در طول زمان یاری کند و خطر ابتلا به سندرم متابولیک را کاهش دهد.

منبع: کتاب کاله