پشت پرده یک خیانت - پرسینا بلاگ

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، کنفرانس خبری که مارک اسپر وزیر دفاع آمریکا آدینه این هفته با عنوان تغییر آرایش نظامی این کشور در منطقه برگزار کرد، همزمان حاوی 2 نکته مهم بود مبنی بر اینکه واشنگتن از یک سو با ادعای حراست از جان نظامیان آمریکایی، خیانت به متحدان دیرینه خود یعنی نمودهای سوری را توجیه کرد و از سوی دیگر، با اعزام 3 هزار نیروی تازه نفس به عربستان سعودی، بار دیگر خود را در مقام ناجی کشورهای عربی جا زد تا دشمنی با ایران را پررنگ تر کند.

اما بخش اول اظهارات اسپر که به عقب نشینی آمریکا از مناطق مورد تهاجم ترکیه در عملیات موسوم به چشمه صلح می پرداخت به گونه ای تدارک دیده شده بود که تحولات شمال شرق سوریه را به خصومت تاریخی میان نمودها و ترکیه تنزل می داد و توجیهش این بود که اصولا آمریکایی ها برای هدف دیگری در سوریه بوده اند و این گونه دعواهای قومی ربطی به آنها ندارد!

اسپر می گوید نیروهای آمریکایی از بعضی مناطق خاص عقب نشینی نموده اند و همچنان موقعیت و تعداد آنها در سوریه به روال قبل است که این ادعا نیز برآورد ها درباره عملی شدن وعده دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر بازگرداندن نیروها به خانه را منتفی می نماید به ویژه آنکه همزمان شاهد اعزام 3 هزار نیروی نظامی به عربستان سعودی هستیم که در چارچوب حضور 14 هزار نیروی آمریکایی در سطح منطقه تعریف می شود.

پس آنچه در این جا با آن روبرو هستیم، همانگونه که خود اسپر به طور ضمنی اشاره نمود، چرخش نیروها در سطح منطقه برای استفاده حداکثری از آنها در صورت لزوم است. ما با مسئله اعزام نیرو روبرو نیستیم اما بحث کاهش نیرو هم مطرح نیست.

تحلیل تصمیم ترامپ از چشم اندازهای متفاوت

اما تصمیم ترامپ برای بیرون کشیدن پای آمریکا از آنچه به زعم وی دعوای تاریخی نمودهای سوری و نیروهای ترکیه است، از چند جهت قابل ارزیابی است.

نخست آنکه این مسئله همزمان دموکرات ها و جمهوریخواهان آمریکایی را به موضع گیری علیه ترامپ واداشته که در نوع خود هم فرصت تلقی می شود و هم مایه خطر است.

فرصت از این بابت که وقتی جمهوریخواهانی مثل سناتورها مارکو روبیو و لیندسی گراهام که هر دو از حامیان رئیس جمهوری آمریکا هستند، خواهان تجدیدنظر در رای صادره از سوی ترامپ می شوند؛ استقلال رای حزب جمهوریخواه را به نمایش می گذارند و این نزد افکار عمومی آمریکا اهمیت زیادی دارد.

اما همزمان با کوشش برای استیضاح ترامپ که به مقوله اوکراین گیت برمی شود، تصمیم اخیر وی در نحوه تعامل با نمودهای سوری می تواند آتش انزجار دموکرات ها را تندتر کند حال آنکه فعلاً قضیه سوریه جدال ها در این خصوص را به حاشیه رانده است.

کاری که ترامپ انجام داد این بود که با عقب کشیدن حدود 50 نیروی آمریکایی از مناطق درگیر در عملیات موسوم به چشمه صلح که بین نمودها و ترکیه در جریان است، خطر تقویت داعش را برجسته کرد که به طور نمادین گویای این واقعیت است که در صورت هرگونه خروج احتمالی نیروهای آمریکایی، هزینه حفظ تمامیت ارضی سوریه برای دیگر بازیگران دخیل شامل ایران، نمودها و روسیه افزایش چشمگیری خواهد داشت

دوم آنکه از تعصب احزاب داخلی آمریکا در حمایت از نیروهای دموکراتیک سوریه که بگذریم، ترامپ به گونه ای رفتار می نماید که گویی نمودها به ازای یاری برای ریشه کن کردن داعش در سوریه، حق الزحمه خود را گرفته اند و از این بابت هیچ طلبی از واشنگتن ندارند.

این توئیت ترامپ مبنی بر اینکه نمودها به ازای نبرد (با داعش) مقادیر زیادی پول و تجهیزات گرفته اند؛ تائیدی است بر این ادعا و دیگر آنکه نفع مستقیم آنها در شکست داعش بوده است حال آنکه بازی سیاسی خاص خود با اعراب سوریه را هم داشتند.

سوم آنکه اگرچه داعش شکست خورده اما از سوریه بیرون نرفته و آمریکایی ها برخلاف همه ادعاها مبنی بر کوشش برای ترک سوریه، خواهان محکم کردن جای پای خود در این کشور هستند. ضد و نقیض گویی واشنگتن مبنی بر اینکه سوریه را به طور کامل رها نمی کنیم از همین جا ناشی می شود.

در این مقطع، با توجه به شمار اسرای داعش که در اسارت نمودها هستند و خطر فرار آنها، عدم توانایی نمودها به جنگ همزمان در 2 جبهه ترکیه و داعش، احتمال جان دریافت این گروه تروریستی در خاک سوریه بسیار زیاد است.

گزینه های پیش روی ترامپ برای تغییر معادله بازی

آنگونه که ادعا می شود آمریکا در خاک سوریه تعداد محدودی نیرو دارد ( 2 هزار نفر) که برای گنجانده شدن در چارچوب حضور بلندمدت آنگونه که در عراق و افغانستان شاهد هستیم، کفایت نمی نمایند.

کاری که ترامپ انجام داد این بود که با عقب کشیدن حدود 50 نیروی آمریکایی از مناطق درگیر در عملیات موسوم به چشمه صلح که بین نمودها و ترکیه در جریان است، خطر تقویت داعش را برجسته کرد که به طور نمادین گویای این واقعیت است که در صورت هرگونه خروج احتمالی نیروهای آمریکایی، هزینه حفظ تمامیت ارضی سوریه برای دیگر بازیگران دخیل شامل ایران، نمودها و روسیه افزایش چشمگیری خواهد داشت.

اکنون ترامپ 2 گزینه دارد: نخست آنکه ادعا کند تا ابد نمی تواند حائل میان ترک ها و نمودها باشد، نمی تواند در این نزاع به زعم وی تاریخی جانب یکی از متحدان خود را نگه دارد و بعد اوضاع را به همان نحوی که امروز شاهد هستیم به عرصه درگیری نظامی آنها بکشد. اما از آنجا که قاعدتاً خاتمه هرگونه درگیری با کوشش بین المللی برای ایجاد صلح همراه خواهد بود؛ رئیس جمهوری آمریکا می تواند با دست دریافت ابتکار عمل در این مقوله، نمودها، ترک ها و حتی دیگر بازیگران دخیل در عرصه سوریه را درگیر مذاکرات فرسایشی کند که این برای دولت آینده دمشق با توجه به مطالباتی که آمریکا به نمودها دیکته می نماید؛ حائز اهمیت است.

راهی که ترامپ در حال حاضر برگزیده از 4 وادی افزایش هزینه های حفظ تمامیت ارضی سوریه برای بازیگران دخیل، راهنمایی آنها به بازی صلح برای اعمال نفوذ در دموگرافی و تقسیم بندی های جغرافیایی در دولت آینده دمشق، افزایش نیروهای آمریکایی مستقر در سوریه در قالب چرخش نیروهای موجود در خاورمیانه و در نهایت کاستن از بار ضربه استیضاح در صورت پیشرفت پرونده اوکراین گیت می گذرد

گزینه دیگر آن است که اوضاع فعلی را تا حد اوج دریافت تنش ها حفظ کند. در شرایطی که نمودها همچنان از وی درخواست یاری می نمایند و جمهوریخواهان نیز رئیس جمهوری محبوبشان را به تجدید نظر درباره عقب نشینی از سوریه دعوت می نمایند؛ ترامپ این فرصت را پیدا می نماید که علیرغم وعده های پیشین خود درباره خروج از سوریه، به این بهانه که کنگره و نمودهای سوری درخواست نموده اند، شمار نظامیان آمریکایی در سوریه را در قالب چرخش 14 هزار نیروی مستقر در خاورمیانه افزایش دهد.

این در حالی است که 2 روز پیش نیز مظلوم عبدی کوبانی فرمانده نیروهای قسد (دموکراتیک سوریه) از آمریکا خواست برای آنکه شرایط جنگ با ترکیه عادلانه شود؛ منطقه پرواز ممنوع ایجاد کند وگرنه آنها چاره ای جز متوسل شدن به روسیه یا سوریه ندارند- تهدیدی که از شب گذشته بر اساس توافق میان دمشق و نیروهای دمکراتیک مبنی بر واگذاری کنترل شهرهای کردنشین به ارتش سوریه، عملی شد.

ترامپ و راه های موجود برای حفظ موقعیت

موضوع توسل به روسیه با توجه به اینکه این کشور در کوشش برای فروش سامانه های اس- 400 و جنگنده های سوخو به ترکیه است تا حد زیادی منتفی است ولی پای مسکو را به قضیه وساطت میان نمودها و آنکارا باز می نماید و این می تواند ابتکارعمل ترامپ در قضیه صلح را تحت الشعاع قرار دهد.

از سوی دیگر، بازگشت کامل نمودها به آغوش دولت اسد چیزی نیست که مطلوب دولت واشنگتن باشد. پس از همین حالا به فکر بهانه ای برای مهار ترکیه در ادامه عملیات چشمه صلح خواهد بود.

راهی که ترامپ در حال حاضر برگزیده از 4 وادی افزایش هزینه های حفظ تمامیت ارضی سوریه برای بازیگران دخیل، راهنمایی آنها به بازی صلح برای اعمال نفوذ در دموگرافی و تقسیم بندی های جغرافیایی در دولت آینده دمشق، افزایش نیروهای آمریکایی مستقر در سوریه در قالب چرخش نیروهای موجود در خاورمیانه و در نهایت کاستن از بار ضربه استیضاح در صورت پیشرفت پرونده اوکراین گیت می گذرد چراکه قطعاً وی برای جبران کاهش محبوبیت خود در کارزار انتخاباتی 2020 ، باید در ظاهر هم که شده، بعضی مسائل باقی مانده در دیگر نقاط را حل و فصل کند.

به این ترتیب، همه اظهارات و توئیت هایی که طی 5 روز گذشته از زمان شروع عملیات چشمه صلح داشته و به نظر ضد و نقیض می آید حاکی از کوشش وی برای حفظ وضعیت موجود در میدان سوریه و سوءاستفاده از آن همزمان با پیشرفت تحولات جاری است. توئیت ترامپ شامل بسته پیشنهادی برای ختم این غائله با تمرکز بر 3 مقوله تهدید به تحریم ترکیه، میانجیگری میان ترکیه- نمودها و اعزام هزاران نظامی آمریکایی برای پیروزی در میدان نبرد، تائیدی بر این فرضیه است.

منبع:مهر

پریها: پریها | اخبار، سرگرمی، ورزش، فال، پزشکی، سینما